Edmond Aman-Jean

Edmond François Aman-Jean (Chevry-Cossigny, Seine-et-Marne 13 november 1858 – Parijs, 25 januari 1936) was een Frans kunstschilder. Hij wordt gerekend tot de stroming van het symbolisme.

Edmond Aman-Jean, zelfportret

Leven en werk

Aman-Jean werd geboren op het platteland, net buiten Parijs. Hij studeerde kunst op de École des Beaux Arts, eerst onder Henri Lehmann en vervolgens onder Pierre Puvis de Chavannes. Later zou hij ook zelf een vooraanstaand kunstdocent worden en was hij onder andere leermeester van Theodor Pallady en Nicolae Tonitza.

Aman-Jean maakte naam als portretschilder, vooral van vrouwen. Ook maakte hij muurschilderingen in belangrijke gebouwen, zoals de Sorbonne. Hij was geïnteresseerd in de prerafaëlieten en Japanse kunst, en ontwikkelde van daaruit een eigen symbolistische stijl, met estheticistische elementen.

Amand-Jean werkte ook als lithograaf en posterontwerper.

Hij was nauw bevriend met vooraanstaande kunstenaars als Paul Verlaine en Georges Seurat. Met de laatste deelde hij in Parijs lange tijd een studio. Seurat noemde hem “een van de grootste portretschilders van de negentiende eeuw”.[1] Zijn portrettekening van Aman-Jean uit 1883 was het eerste werk dat hij exposeerde in de Parijse salon.

Galerij
  • Femme en Robe Rose
  • Dolce far Niente
  • Reverie
  • Dame en Rose
  • Sous les Orangers, femme à Amalfi
  • Donna con Pavone
  • Hesiod Listening to the Inspiration of the Muse
  • The Mirror in the Vase
  • Printemps
  • Sous les Fleurs

Noot
  1. Robert L. Herbert, Seurat: Drawings and Paintings, New Haven, CT, Yale University Press, 2001; pag. 29.
Zie de categorie Edmond Aman-Jean van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.