Ed Kea
Adriaan Jozef (Ed) Kea (Weesp, 19 januari 1948 - 31 augustus 1999) was een Nederlands-Canadees ijshockeyspeler.
Ed Kea
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Adriaan Jozef Kea | |||
| Geboortedatum | 19 januari 1948 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Lengte | 191 cm | |||
| Gewicht | 86 kg | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Club | Atlanta Flames St. Louis Blues Totaal: | |||
| ||||
Ed Kea wordt op 19 januari 1948, als Ad Kea, geboren in het Noord-Hollandse Weesp als zoon van Cor Kea en Bertha Vendrig. Op zijn 4e echter emigreert de 16-hoofdige familie Kea (vader, moeder en 14 kinderen) naar Collingwood, Ontario en daar leert Ed, net als zo vele Canadese jongens van zijn leeftijd, de ijshockey sport kennen. Hij speelt, als verdediger, voor de Collingwood Legionnairs en de Collingwood Kings.
Op 6 oktober 1972 tekent Ed Kea, als free agent, bij de Calgary Flames. Pas in het seizoen `73/`74 maakt hij zijn daadwerkelijke NHL debuut voor de Flames. Dat seizoen komt hij tot 3 wedstrijden, o goals en 2 assists. Hij is vanaf dat moment de eerste in Nederland geboren speler die een punt pakt in de National Hockey League. Zijn eerste goal volgt in het seizoen `74/`75. Na 6 seizoenen Calgary, wordt Kea ‘getrade’ naar Saint Louis, waar hij, op 26 december 1979, tegen de Chicago Blackhawks zijn eerste treffer scoort. Datzelfde seizoen zijn ook, in Lake Placid, de Olympische Spelen. Als de NHL destijds niet gewoon door was gegaan, had Kea aldaar voor het Nederlands team kunnen spelen, maar helaas. Na 615 wedstrijden, 32 goals en 149 assists (inclusief play-offs) in de NHL, doet hij een stapje terug en gaat voor het farmteam van de Blues, in Salt Lake City spelen.
Op 7 maart 1983 loopt Kea als speler van de Salt Lake City Golden Eagles ernstig hoofdletsel op als hij, in duel met George McPhee en Mike Backman van de Tulsa Oilers, in de boarding wordt gereden en vervolgens, face first, op het keiharde ijs klapt. Ed Kea droeg nooit een helm, dus ook nu niet. Bewusteloos wordt hij van het ijs gehaald en met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Een levensreddende hersenoperatie is noodzakelijk en pas na 2 weken ontwaakt Ed Kea uit zijn coma. De gevolgen zijn rampzalig. Hij houdt er al meteen ernstige spraakproblemen en vergeetachtigheid aan over. Later komt hij zelfs in een rolstoel terecht. Omdat het ongeluk gebeurt in zijn laatste contractjaar bij de Saint Louis Blues en hij op dat moment niet in de NHL speelt, maar in de CHL, is de uitkering die Kea ontvangt uiterst karig. Dat komt dubbel zo hard aan omdat hij vanaf dat moment fysiek niet meer in staat is om überhaupt nog te kunnen werken.
Op 31 augustus 1999 overlijdt Ed Kea op 51-jarige leeftijd; hij verdrinkt. Velen denken dat de voormalige verdediger van de Atlanta Flames en de Saint Louis Blues met opzet, in zijn rolstoel, het water in is gereden omdat hij zijn eigen aftakeling haatte en hij niet meer voor zijn gezin (vrouw Jennifer en vier kinderen) heeft kunnen zorgen.
Ed Kea, oom van Jeff Beukeboom en neef van Joe Nieuwendyk (twee vermaarde NHL’ers) is de eerste in Nederland geboren ijshockeyer die gescoord heeft in de National Hockey League