Doodemanskisten

Over de naam bestaat geen zekerheid. Vast staat wel dat Doodemanskisten zeker geen pingoruïne is. Een van de verhalen die de naam kan verklaren, zegt dat 'doodemans' (korte, dikke, worstvormige bossen rijs) werden gebruikt als bekisting die de laagte in de duinen moest afsluiten in de tijd dat het Groene Strand nog het witte strand was en de evenwijdig lopende duinen de zeereep vormden. Als dat waar mocht zijn, is er vast een open verbinding met de zee geweest. Een andere naamsverklaring zou een verwijzing naar een drenkelingenkerkhof kunnen zijn.

Het meertje bestaat ten minste sinds 1769. In oktober van dat jaar werden namelijk twintig strandpalen geplaatst, de eerste iets westelijker van Doodemanskisten, een plaats in duin, alzo genaamd, doordat in vroeger tijd een vloot koopvaardijschepen in de haven Maklijk Oud quarantaine liggende, de doden op die schepen stervende, aldaar begraven. Tegenwoordig staat de bebouwing dicht bij het meertje, zodat dit gemakkelijk te bereiken en te vinden is. Met het 19e-eeuwse boswachtershuisje (het rijksmonument Huis Dodemanskisten) vormt het een rustige plek in het bos. In het gebied zitten veel watervogels, vooral eenden. Midden in het meertje liggen twee, ook met bomen begroeide, eilandjes, die niet bereikbaar zijn. In de winter met sneeuw en ijs, wordt het duinmeertje gebruikt door ijsclub Noordpool van West-Terschelling.

In 2013 werd Doodemanskisten leeggepompt voor het herstelproject Doodemanskisten. Naast het verschonen van het meertje moet door het project ook de waterstand beter regelbaar worden. Hierbij werden de oevers glooiend gemaakt en de paden verlegd. Ook werd een rietveld aangelegd voor het zuiveren van het water en ook de bodem werd opgeschoond.[2]

Bij een storm op 28 oktober 2013 sneuvelde de dikste dennenboom bij Doodemanskisten, bij de bankjes aan de noordzijde. Van het hout werd door een kunstenaar een krokodil met een slang in zijn bek gezaagd.[3]

• Lijst van Friese wateren