Donkere band van Alexander
De donkere band van Alexander is de donkere band tussen de hoofdregenboog en de nevenregenboog. Dit optisch verschijnsel is genoemd naar Alexander van Aphrodisias die het als eerste beschreef.
De hoek van minimumdeviatie voor lichtbreking voor de hoofdregenboog bedraagt 137,5°. Zonlicht kan door regendruppels gebroken worden tot 180°, waardoor het terugkaatst in de richting van de waarnemer. Zonlicht dat door regendruppels bij tussenliggende hoeken gebroken wordt, maakt de hemel binnen de regenboog helderder.
De hoek van minimum deviatie voor de zwakkere, buitenste nevenregenboog bedraagt 230°. Doordat dit groter is dan 180°, is de nevenregenboog omgekeerd aan de hoofdregenboog: de kleuren liggen omgekeerd. De hoofdregenboog en de nevenregenboog keren de rode kanten naar elkaar toe. Zonlicht dat door regendruppels gebroken wordt met een hoek groter dan de minimum deviatiehoek, maakt de hemel buiten de nevenregenboog helderder.
Tussen beide regenbogen ligt dus een onverlichte band van de hemel. Zonlicht dat gebroken wordt door regendruppels die zich daar bevinden, kan het oog van de waarnemer niet bereiken. Daarom ziet de band er donker uit.
 De lichtstralen van de hoofdregenboog |
 De lichtstralen van de nevenregenboog |