Dominicanenklooster (Huissen)

Een gravure van Dominicanenklooster Huissen, gemaakt door Johannes Walter

In 1856 verwierven de dominicanen het landhuis met de naam Kasteel van Huissen op de plaats van de voormalige burcht. Zij stichtten daar in 1858 het dominicanenklooster. De architect Pierre Cuypers ontwierp in 1858 de verbouwing en nieuwbouw in neogotische stijl; hij liet het bestaande huis intact, bouwde er twee vleugels aan en verbond het geheel met de kapel, waardoor een halfopen carré ontstond. Een aantal malen is het klooster verbouwd en uitgebreid, met in 2018 als meest recente toevoeging de bouw van de Herberg.

In het klooster was lange tijd het provincialaat van de dominicanen in Nederland gevestigd.
Het Dominicanenklooster heeft een belangrijke rol gespeeld in Huissen. Zo is vanuit het klooster de groei van de tuinbouw gestimuleerd en was het voor veel Huissenaren een alternatieve plek om ter biecht te gaan. De sluiting van de kloosterkapel leidde tot een kortdurende volksopstand.
In het klooster woont nu nog een kleine communiteit.

• Henricus Joosten (1837-1896), prior
• Thomas van Hoogstraten (1845-1907), letterkundige, dichter, schrijver en theoloog
• Reinier Welschen (1877-1941), theoloog en hoogleraar
• Bernard Molkenboer (1897-1948), letterkundige en hoogleraar
• Jan van der Ploeg (1909-2004), hoogleraar, taalkundige, apologeet en archeoloog
• David van Ooijen (1939-2006), PvdA-Tweede Kamerlid
• Henk Jongerius (1941), prior en cantor

• Slot te Huissen

• Klooster Huissen

• Smit, E.J.Th.A.M.A.; Zweers, J.H.F., Huissense kerken en kapellen. Historische Kring Huessen, Huissen (1997). ISBN 90-75981-02-3.