Dissacus
Dissacus is een uitgestorven carnivoor hoefdier uit de familie Mesonychidae van de Mesonychia. Dit dier leefde in het Paleoceen en Vroeg-Eoceen.
Dissacus Fossiel voorkomen: Maastrichtien-Ypresien (~ 66 - 50 Ma) | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | ||||||||||
| ||||||||||
Geslacht | ||||||||||
Dissacus | ||||||||||
Soorten | ||||||||||
| ||||||||||
Afbeeldingen Dissacus op | ||||||||||
|
Dissacus verscheen in het Laat-Torrejonian en verving de triisodonten als belangrijkste roofzoogdieren. Dissacus had het formaat van een jakhals en was in het Laat-Torrejonian, Tiffanian en Clarkforkian wijdverspreid over het Noordelijk Halfrond met meerdere soorten. In Noord-Amerika overleefden enkele soorten tot in het Vroeg-Wasatchian.
Fossielen zijn gevonden op diverse locaties in de Rocky Mountains, zoals het San Juan-bekken en het Bighorn-bekken, en verder zijn enkele soorten bekend uit China en Mongolië. D. europaeus uit de fossielenvindplaats van Cernay-lès-Reims is de enige bekende mesonychide uit het Paleoceen van Europa. Dissacus verscheen ongeveer 57 tot 58 miljoen jaar geleden in Europa en bereikte het continent waarschijnlijk vanuit Noord-Amerika over arctische landbruggen. D. europaeus overleefde tot in het Vroeg-Eoceen en is uit deze periode onder meer bekend uit Erquelinnes.
Bronnen, noten en/of referenties
|