Dingetje

In 1977 nam Dingetje op aanraden van Alfred Lagarde een persiflage op van de reggaehit “Cocaine in my brain”, van Dillinger, de inspiratie voor de artiestennaam “Dingetje”. De Nederlandse vertaling, “Ik ga weg Leen”, werd geschreven door Ger Loogman die samen met Michel Damen de producer was. Mede dankzij radioplugger en jeugdvriend Ger Loogman (die tot op vandaag de dag de liedjes met Frank Paardekooper opneemt) werd 'ik ga weg Leen' een hit.

Zijn tweede single was De Vaandeldrager, een persiflage van The Floral Dance van The Brighouse and Rastrick Brass Band, waarvan de Nederlandse tekst geschreven werd door André van Duin; de single flopte in 1977.

Op muziek van het Chic-nummer Chic Cheer maakte Dingetje in 1980 het liedje “Dit is de zender van illegale Joop”. Aanleiding hiervoor was het na een eerder verbod toestaan van het "27 MC-bakkie". De opnames vonden plaats onder technische leiding van Rob van Donselaar en technicus JP in de Zeezichtstudio in Haarlem. De productie was in handen van Peter Schön en Ger Loogman.

In 1981 scoorde Dingetje opnieuw een hit, ditmaal met het op “Shaddap You Face” van Joe Dolce geïnspireerde “Houtochdiekop”. Minder succesvol was dat jaar het nummer “Klerezooitje”, een parodie op het nummer “Baggy Trousers” van Madness. Dit werd opgenomen in de Wisseloordstudio's in Hilversum.

In deze periode kwam ook “Met melk meer mans” uit waarin hij het levensverhaal van een melkboer vertelt. Het nummer was een parodie op “Giddy up Go” van Gerard de Vries. Deze nummers zijn uiteindelijk uitgebracht op de eerste lp van Dingetje, genaamd "Dertien Daverende Dingetjes".

In 1982 had Dingetje een carnavalshit met het nummer “Ik wil voor mijn verjaardag een Dolly Dot”. Ook dit nummer werd geproduceerd door Ger Loogman, tezamen met Richard de Bois en met Peter van Asten, die ook alle hits van de Dolly Dots produceerde.

In de jaren tachtig trad Paardekooper nog weleens op met een orkestband, maar door zijn reguliere werk bij een luchtvaartmaatschappij en het feit dat het hem niet echt blijdschap bracht, besloot hij daarmee te stoppen. In die periode werd nog de single De man van het journaal uitgebracht, met daarin een sample van de begintune van het NOS-journaal.

Begin jaren negentig had hij weer succes met een parodie op De rode schoentjes van Booming Support, genaamd Kaplaarzen. In dit nummer, de grootste van zijn zes Top 40-hits, noemt hij zichzelf Manus. Later volgde het nummer Praat geen poep (een cover van het nummer Funk dat van Sagat), dat eveneens de hitlijsten haalde. Eind jaren negentig werden nummers uitgebracht als Sambal bij (Op en neer) als parodie op Up and down van de Vengaboys. Deze periode werden de nummers geproduceerd door Paul Post en Ger Loogman in de Rosegarden Studio in Utrecht.

Dingetje is ook te horen in het radioprogramma Somertijd. Een deel van de tunes is door hem ingesproken, en aanvankelijk had hij ook enkele vaste onderdelen in het programma. Dingetje was te horen na de tweede plaat in het tweede uur. Eerst kwam er een gezongen tune op de muziek van The Floral Dance - Ik ben Vaandeldrager. Daarna kwam het Dagelijks Dingetje waarin hij de aanhef geeft van een zin, die luisteraars zo creatief mogelijk moeten afmaken.

Sinds 2010 is Dingetje elke vrijdag te gast in de show waar hij ieder half uur de verkeersinformatie voorleest als verschillende typetjes.

In 2010 nam Dingetje een nieuw nummer op met de titel “Ben je aan de rees Kees”, dat een parodie van “Car song” van Woody Guthrie. Op 18 januari 2011 werd bij Somertijd de release van de nieuwe single van Dingetje uitgezonden, genaamd "Kale Kano". Binnen 48 uur na release bereikte dit nummer nummer 4 in de iTunes download hitlijsten.

Hij is met parodieën te zien op YouTube onder de titel 'Dingetje doet'.

• Ik ga weg Leen (#10, 1977)
• Dit is de zender van Illegale Joop (#28, 1980)
• Houtochdiekop (#9, 1981)
• Kaplaarzen (#3, 1992)
• Praat geen poep (#30, 1994)
• Sambal bij (op en neer) (#29, 1998)