Diana (mythologie)

Diana was de Romeinse godin van de jacht (Diana Venatrix), alsook van de wilde natuur, van de geboorte (Diana Lucina), van de maan (Diana Lucifera, "lichtdragende Diana") en als zodanig gelijk aan Hekate (Diana Trivia, godin van de driesprongen).

Onderwerpen binnen de Romeinse mythologie
Belangrijke goden:
Mindere goden:
Gepersonifieerde concepten:
"Diana van Versailles", vermoedelijk een kopie van een Grieks origineel (Louvre, Parijs).

Oorsprong van Diana en haar werkingsgebied

Zij was oorspronkelijk een Italische (Sabijnse) maangodin, wier wezen in nauw verband stond met dat van Janus.[1] De Romeinse Diana was net zoals haar Griekse variant Artemis een licht- en levensbrengende godin. Daarom werd zij later geïdentificeerd met Artemis en werden alle attributen en mythen van deze op haar overgebracht in de Latijnse literatuur.

Attributen en mythen

Zij was de dochter van Jupiter (Zeus) en Latona (Leto) (een titaan), zus van Athena en tweelingzus van Apollo. Haar favoriete wapen was de pijl-en-boog. Ook werd ze vaak afgebeeld met een hert, een dier dat haar zeer dierbaar was. Een belangrijke eigenschap van de godin was dat ze altijd maagd wilde blijven, ze was daarom ook de beschermster van de kuisheid. Ze was de maagdelijke heerseres over de wouden en wilde dieren.

Cultus

Haar dienst zou door Latijnse plebejers in Rome zijn ingevoerd. Daarom was ze voornamelijk de beschermgodin van de plebejers en tevens van de slaven. Op de Aventijn, de zetel van het plebs, was door Servius Tullius, de vriend van de lage volksklasse en zelf als slaaf geboren, een beroemde tempel gebouwd (Aventina), waar zij als beschermgodin van het Latijnse stedenverbond werd vereerd.[2]

Bij Aricia aan het meer van Nemi had zij een heilig bos (nemus Aricinum), waaraan een bloedige eredienst was verbonden, waardoor men deze godin voor de Taurische Artemis hield[3] en verhaalde dat haar dienst door Orestes hierheen was gebracht,[4] of door Hippolytos, de zoon van Theseus, die door Aesculapius uit de dood opgewekt en door Diana naar Aricia was gevoerd, waar hij onder de naam Virbius zou hebben geregeerd.[5]

In haar heilige bos woonde haar priester, de Rex Nemorensis ("koning van het bos"), die altijd een weggelopen slaaf was, en diens positie was uitsluitend te bereiken door de huidige priester te vermoorden.[6]

Feesten

Haar feestdag viel op 13 augustus, en de Ludi Saeculares waren aan haar en haar broer Apollo gewijd.

Zie ook

Galerij

Noten

  1. Zie: J.G. Frazer, The Golden Bough: A Study in Magic and Religion, New York, 1925, pp. 164--167.
  2. Livius, Ab Urbe condita I 45.
  3. Strabo, Geographica V 3.12.
  4. Ovidius, Metamorphoses XV 488-490.
  5. Vergilius, Aeneïs VII 761, Ovidius, Fasti III 263, VI 731, Metamorphoses XV 497, Pausanias, II 27.4.
  6. Pausanias, II 27.4. Vgl. Ovidius, Fasti III 271-272, Suetonius, Caligula 35.1.
  7. Horatius (Carmina III 22.4) identificeert de diva triformis als Luna, Diana en Hekate.

Referenties

  • art. Artemis, in F. Lübker - trad. ed. J.D. Van Hoëvell, Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, Rotterdam, 1857, p. 114.
  • art. Diana, in J.G. Schlimmer - Z.C. De Boer, Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid, Haarlem, 19203, p. 229.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.