Der ewige Jude

Der ewige Jude (De eeuwige Jood) is een nationaalsocialistische propagandafilm uit 1940, geregisseerd door Fritz Hippler, waarbij zowel Hitler als Goebbels een sterke invloed hebben gehad op de vorm en inhoud. De compilatiefilm is onverhuld antisemitisch en verscheen in het tweede jaar van de Tweede Wereldoorlog.

Der ewige Jude
Regie	Fritz Hippler
Producent	Deutsche Film Gesellschaft
Scenario	Eberhard Taubert
Muziek	Franz R. Friedl
Distributie	Terra
Première	september 1940 (Berlijn)
Genre	Propaganda
Speelduur	62 minuten
Taal	Duits
Land	Nazi-Duitsland
Budget	onbeperkt
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
Portaal    Film

Rede van Hitler

De titel Der ewige Jude is gebaseerd op een christelijke legende van de wandelende Jood. De film is een compilatie van verschillende beelden, waarbij met name beelden zijn gebruikt van Poolse Joden. In Polen was circa 10% van de bevolking Joods.

Der ewige Jude laat zich grofweg in vier thema’s onderverdelen:

1. Opnamen in de Poolse getto’s
2. Opsomming en beoordeling van verschillende politici en artiesten op het internationale wereldtoneel van Joodse komaf
3. Religieuze ceremonieën, religieus onderwijs, gebedsdienst en een rituele slachting
4. Rijksdagrede van Hitler met marcherende SA-mannen

De film laat Joodse personen zien die armoedig gekleed zijn en gedeeltelijk tandeloos in de camera grijnzen. De opkomst van de Joden in Oost-Europa wordt vergeleken met de opkomst van ratten. Daarnaast worden selectief getallen genoemd van hoeveel Joden in welke sectoren werkzaam zijn.

Ook laat de film beelden zien in combinatie met teksten uit de Thora die moeten aantonen dat de Joden zich tegen de niet-Joden keren en een ziek volk zijn.

De film is tegenwoordig in Duitsland verboden.