Decentrale opwekking

Decentrale opwekking is het verspreid opwekken van energie in de vorm van elektriciteit of warmte. Het speelt een essentiële rol in de verduurzaming van de energieproductie in veel landen. Doordat de energie dicht bij de verbruiker wordt opgewekt, vindt er minder verlies plaats tijdens vervoer. Overschotten aan elektriciteit kunnen vaak terug het lichtnet op worden gestuurd.

Decentrale opwekkingsystemen gebruiken vaak hernieuwbare bronnen van energie, zoals zonneboilers, zonnepanelen, windturbines, biomassa, aardwarmte en kleinschalige waterkracht. Andere vormen van decentrale opwekking maken gebruik van micro-warmtekrachtkoppeling (HRe ketels) en vergistingsinstallaties bij boeren bedrijven. Ook decentrale opslag van energie wordt vaak tot een decentraal opwekkingssysteem gerekend.

Decentrale opwekking is economisch interessant wanneer er sprake is van netpariteit, dat wil zeggen wanneer de kostprijs voor decentrale opwekking even hoog is als bij stroomafname uit het stroomnet.

In Nederland wordt dankzij de salderingsregeling deze netpariteit sinds 2012 behaald voor zonnepanelen.