Decamethyltetrasiloxaan

Decamethyltetrasiloxaan is een lineair siloxaan met vier siliciumatomen en drie zuurstofatomen, en het maximaal aantal van tien methylgroepen gebonden aan de siliciumatomen. Het is een vrij vluchtige, heldere, kleurloze en reukloze vloeistof met een lage viscositeit, die niet veel groter is dan die van water. De stof is niet oplosbaar in water, maar wel goed mengbaar met alcoholen, glycolethers en andere organische oplosmiddelen. Decamethyltetrasiloxaan is stabiel bij lage temperaturen.

Decamethyltetrasiloxaan
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van decamethyltetrasiloxaan
Algemeen
Molecuulformule
     (uitleg)
C10H30O3Si4
IUPAC-naamdecamethyltetrasiloxaan
Andere namenMDDM, M2D2
Molmassa310,69 g/mol
SMILES
C[Si](C)(C)O[Si](C)(C)O[Si](C)(C)O[Si](C)(C)C
CAS-nummer141-62-8
EG-nummer205-491-7
PubChem8852
BeschrijvingHeldere, kleurloze vloeistof
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestandvloeibaar
Kleurkleurloos
Dichtheid0,85 g/cm³
Smeltpunt−68 °C
Kookpunt194 °C
Vlampunt57 °C
Goed oplosbaar inethanol
Onoplosbaar inwater
Viscositeitca. 0,0015 Pa·s
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Toepassingen

De toepassingen van decamethyltetrasiloxaan zijn vergelijkbaar met die van andere siloxanen met korte ketens. Het is geen gevaarlijke stof en ze wordt gebruikt in veel cosmetische producten en producten voor persoonlijke hygiëne die niet op waterbasis zijn: deodoranten, aftershave, huidverzorgingsproducten en zonnebrandcrèmes. Door haar lage viscositeit en lage oppervlaktespanning verspreidt ze zich gemakkelijk en worden de producten gelijkmatiger verdeeld. Bovendien vervluchtigt ze snel, waardoor het risico op huidirritatie vermindert.

Decamethyltetrasiloxaan kan ook gebruikt worden in andere schoonmaak- en reinigingsproducten, en ze is geschikt als alternatief voor perchloorethyleen in stomerij.[1]

Decamethyltetrasiloxaan kan gebruikt worden om dunne films aan te brengen in micro-elektronica.[2]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.