De Indische Waterlelies

De Indische Waterlelies is een sprookje dat zich afspeelt in Indië. Het is geschreven door de Belgische koningin Fabiola en is te vinden in het boek 'De Twaalf Wonderlijke Sprookjes'.

De Indische Waterlelies in de Efteling, de sterrenkinderen dansen in het maanlicht en de heks kijkt toe
De Waterlelies sluiten
De Waterlelies zijn gesloten
Naar de ingang

Het sprookje gaat over een heks die dansende sterrenkinderen verandert in waterlelies omdat zij jaloers is op hun schoonheid.

Het sprookje in de Efteling

De meeste mensen kennen het sprookje vooral door de uitbeelding ervan in het Sprookjesbos in attractiepark De Efteling.

In 1966 werd het sprookje gerealiseerd ter gelegenheid van het vijftienjarige bestaan van het park. Het sprookje opent met een verhaal. Bij de opening van de attractie werd dit verhaal verteld door Reny de Lannée de Betrancourt.[1][2][3] Tussen 2009 en 2015 was de stem van Paul de Leeuw te horen. Volgend op een algehele renovatie in oktober 2015 klinkt opnieuw de stem van Reny de Lannée de Betrancourt. Na het verhaal volgt de heksenzang, gezongen door de Peruaanse stemkunstenares Yma Súmac en afkomstig uit de door haar vertolkte traditionele hymne van de Inca's, de Taita Inty of Maagd van de Zonnegod.

Na het inleidende heksengezang gaan de zeven waterlelies open en de sterrenkinderen die erin te zien zijn, dansen op de maat van de muziek. Verder wordt het sprookje begeleid door een kikkerorkest en een ganzenensemble dat speelt op de klanken van het door Bert Kaempfert gecomponeerde en uitgevoerde muziekstuk Afrikaan Beat. Voor de uitbeelding van het sprookje in de Efteling is wel een nieuwe versie van het muziekstuk opgenomen.

Het echtpaar Wim en Jeanne Stelleman vervaardigde op verzoek van Peter Reijnders en Anton Pieck het fijnmechanisme van het sprookje. Het toegepaste luchtdruksysteem werkte met ponsplaten, waarmee de figuren werden geactiveerd (vergelijkbaar met de draaiorgelboeken die bij draaiorgels gebruikt worden). Later is het systeem overgezet naar een computermechanisme. Jeanne Stelleman overleed op 4 april 2009 op 96-jarige leeftijd.

Het verhaal

Aan het eind van een zekere nacht bleven enkele sterren, ondanks een oproep van de Maangodin om mee terug naar de hemel te gaan, op het water dansen. Als straf voor hun ongehoorzaamheid veranderde een heks hen in waterlelies.

Wetenswaardigheden
  • Volgens velen gaat het om Indonesische waterlelies. Het sprookje vertoont overeenkomsten met het Indonesische volksverhaal Dewi Nawang Wulan, waarin een nimf op aarde gevangengenomen wordt. De wachters die het sprookje in de Efteling bewaken, lijken op beelden die men bij Indonesische boeddhistische tempels aan kan treffen. Volgens de beschrijving is het sprookje echter afkomstig uit India: 'De Indische Waterlelies'. 'Indisch' moet hier gezien worden als 'afkomstig uit de regio Indië'.
  • In april 1978 verscheen het Suske en Wiskealbum De Efteling-elfjes dat zich grotendeels in de Efteling afspeelt. Het sprookje van Fabiola speelt een grote rol.
  • Het sprookje speelt ook een rol in De holle heks (1985), een album uit de stripreeks van Jerom.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.