De @-cultuur

Keen meldt dat 71 procent van de jongeren tussen achttien en negenentwintig jaar het meeste nieuws van internet halen via Twitter, nieuwssites en dergelijke. Die informatie is niet altijd betrouwbaar, zo stelt Keen, want "één bron is geen bron". Hoe minder aandacht er is voor het nieuws op televisie, hoe lager de kijkcijfers. Dit zorgt ervoor dat adverteerders wegblijven en dat nieuwsdiensten moeten besparen. Als zenders blijven besparen in hun nieuwsprogrammering, zullen de kijkcijfers blijven dalen. Met als gevolg dat de kwaliteit van het nieuws zal verminderen door de besparing op deskundige en professionele vakmensen, aldus de redenering van Keen. Het televisielandschap besteed nu al meer aandacht aan goedkope spelprogramma's en realityseries in plaats van aan documentaires. Deze laatste zijn te duur geworden. Met beperkte investering in nieuwe digitale projecten en acteursblogs probeert men het hoofd boven water te houden.

Het aantal lezers van kranten en tijdschriften daalt en vanwege een krimpend aantal abonnees dalen de reclame-inkomsten. Keen stelt dat naarmate de oplagen dalen, adverteerders meer en meer hun budgetten besteden aan digitale media. Daar kunnen ze doelgerichter op een breder publiek mikken. The New York Times telde in 2008 zo'n 2,8 miljoen abonnees, terwijl de gratis webversie werd bezocht door 40 miljoen lezers per maand. The Economist voorspelde dat de helft van de kranten in de westerse wereld de komende decennia verdwijnt. Keen stelt dat de digitale media haar publiek niet meer zal kunnen verzekeren van de betrouwbaarheid van de informatie die verkregen wordt door vakmensen zoals journalisten. Kennis van een deskundige overtroeft de collectieve wijsheid van amateurs (ofwel amateurjournalisten), aldus Keen.

Volgens Keen is het prijsverschil tussen de aankoop van een cd en een legale download te groot. Een kleiner prijsverschil zou een eerste stap kunnen zijn om klanten terug te winnen en de muziekindustrie opnieuw een levensvatbare toekomst te bieden. Dit vraagt van die muziekindustrie wel een investering. Keen stelt dat het ieders verantwoordelijkheid is om de reguliere media te beschermen tegen de cultus van de amateur.

Keen stelt dat getracht moet worden cultuur en waarden te behouden en dat er tegelijk voordeel gehaald moet worden uit de mogelijkheden die internet biedt. Als voorbeeld noemt hij het experimentele wiki-project Citizendium uit 2006 dat de participatie van amateurs combineert met de kunde van experts. Deskundigen beoordelen artikelen en verlenen goedkeuring. Men doet een poging om de sterke punten van betrouwbare bronnen als van Encyclopædia Britannica samen te brengen met de participatie van Wikipedia. Deze 'next-generation'-platforms bieden het beste van de oude en de nieuwe mediawereld. Dit is belangrijk omdat een democratie behoefte heeft aan goed geïnformeerde burgers.

Volgens Keens opvatting hebben de laatste twee eeuwen informatie en amusement de westerse waarden en cultuur verrijkt. Keen stelt dat die cultuur niet ten onder mag gaan door de professionele media te vernietigen ten gunste van amateurs. Dankzij experts is men kunst gaan waarderen, aldus Keen. Hij vindt dat het een morele plicht van de mens is om zijn verantwoordelijkheid te nemen.