David Fernàndez i Ramos

David Fernàndez i Ramos is een Catalaans journalist, politicus en sociaal activist.[1]

David Fernàndez i Ramos
2017
Geboren24 september 1974
GeboorteplaatsBarcelona
KieskringBarcelona
RegioCatalonië
FunctieJournalist
PartijCandidatura d'Unitat Popular (CUP)
Functies
2012-2015Gedeputeerde in het Catalaanse Parlement
Woordvoerder van de gemengde fractie
2014-2015Voorzitter van de Parlementscommissie Corruptie en fraude
2015-…Gemeenteraadslid Barcelona
Estirant del fil (blog) Website
Portaal    Politiek

Hij werd op 24 september 1974 in Barcelona geboren. Zijn eerste levensjaren heeft hij in Ripoll doorgebracht. Hij begon studies politieke wetenschappen aan de Autonome Universiteit Barcelona maar is niet afgestudeerd. In 1998 werd hij als gewetensbezwaarde veroordeeld. Als onderzoeksjournalist werkte hij van 2009 tot 2012 bij het weekblad La Directa. Hij is al geruime tijd actief in de linkse alternatieve bewegingen.

Hij stond op zijn onafhankelijkheid en heeft voor de eerste keer als onafhankelijke aan de gemeenteraadsverkiezingen van 2011 op de lijst van de partij Candidatura d'Unitat Popular (CUP) deelgenomen. De CUP haalde geen enkele verkozene. Bij de verkiezingen voor het Catalaanse Parlement van 2012 werd hij verkozen als gedeputeerde. Als voorzitter van de parlementscommissie fraude en corruptie (2014-15) werd zijn deskundige maar non-conformistische aanpak zeer gewaardeerd.[1] Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2015 werd hij als lijstduwer op dezelfde lijst verkozen. Bekend is de anekdote na de Volksraadpleging in Catalonië van 9 november 2014, toen de president van Catalonië, de centrumrechtse Artur Mas i Gavarro, zijn linkse tegenstrever David Fernàndez hartelijk omhelsde.[2] Dat werd door de Catalaanse beweging beschouwd als een hoopvol teken dat beiden het landsbelang boven partijpolitieke belangen konden plaatsen en toonden dat ze tot samenwerking bereid waren ondanks hun zeer uiteenlopende ideologische verschillen.[3]

Werken
  • Cròniques del 6 i altres retalls de la claveguera policial (2007)[4]
  • Rastres de Dixan (2009)
  • L’acció política des de la comunitat (2010)
  • Les veus de les places (2011)
  • Foc a la baraca (2013)
  • August Gil Matamala: Al principi de tot hi ha la guerra (2017, met Anna Gabriel i Sabaté)
Zie de categorie David Fernàndez i Ramos van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.