David Duval
David Robert Duval (9 november 1971) is een Amerikaanse professioneel golfer. Hij speelt op de Amerikaanse PGA Tour en is de beste speler van de wereld geweest. Hij is de zoon van Bob Duval, die op de Champions Tour speelde.
 |
Dit artikel staat op een nalooplijst. Als je de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd hebt, kun je dit sjabloon verwijderen. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben. |
David Robert Duval
| ||||
 | ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Nationaliteit |  | |||
| Geboorteplaats | Jacksonville, Florida | |||
| Geboortedatum | 9 november 1971 | |||
| Carrière | ||||
| Profdebuut | 1993 | |||
| Overwinningen per tour | ||||
| PGA Tour | 13 | |||
| Andere Tour(s) | 1 (Japan Golf Tour) | |||
| ||||
Amateur
David Duval zat op de Episcopal High School in Jacksonville. In 1989 won hij het US Junior Amateur Kampioenschap. Hij studeerde vervolgens aan de Georgia Tech universiteit, waar hij onder andere in 1993 nationaal de Speler van het Jaar werd. Hij speelde als amateur in de BellSouth Classic, en kwam daar na drie rondes aan de leiding. Hij won hetzelfde toernooi drie jaar later als professional.
Gewonnen
Onder meer:
- 1989: US Junior Amateur
- 1992: Northeast Amateur, Porter Cup
Teams
- World Amateur Team Championship: 1990, 1992
- Walker Cup: 1991 (winnaars)
Professional
Duval werd in 1993 professional en speelde de eerste twee jaren op de NIKE Tour, de voorloper van de Nationwide Tour. Hij won er twee toernooien en behaalde zijn spelerskaart voor de PGA Tour van 1995. In 1996 kwalificeerde hij zich voor de Presidents Cup en won al zijn partijen.
Eind 1997 won hij drie toernooien in een maand, en 1998 en 1999 verliepen ook zeer succesvol. In 1999 maakte hij tijdens de Bob Hope Chrysler Classic op de La Quinta Country Club een ronde van 59. In 2001 werd zijn carrière bekroond door het winnen van het Brits Open.[1]
Er volgde een rustige periode op het gebied van golf, en zijn gezondheid liet te wensen over. Hij speelde nog wel, maar zijn scores waren vaak boven de 80. Pas in 2009 bereikte hij weer een top 10 plaats, en dit was bij het US Open op Bethpage Black, waar hij op een gedeeld tweede plaats eindigde.
Gewonnen
NIKE Tour
- 1993: NIKE Wichita Open, NIKE Tour Championship
Amerikaanse Tour
| No. | Jaar | Toernooi | Score | Tweede plaats | |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1997 | Michelob Championship at Kingsmill | 67-66-71-67=271 | -13 |  |
| 2 | 1997 | Walt Disney World/Oldsmobile Classic | 65-70-65-70=270 | -18 | |
| 3 | 1997 | The Tour Championship | 66-69-70-68=273 | -11 | |
| 4 | 1998 | Tucson Chrysler Classic | 66-62-68-73=269 | -19 | |
| 5 | 1998 | Shell Houston Open | 69-70-73-64=276 | -12 | |
| 6 | 1998 | NEC World Series of Golf | 69-66-66-68=269 | -11 | |
| 7 | 1998 | Michelob Championship at Kingsmill | 65-67-68-68=268 | -16 | |
| 8 | 1999 | Mercedes Championships | 67-63-68-68=266 | -26 | |
| 9 | 1999 | Bob Hope Chrysler Classic | 70-71-64-70-59=334 | -26 | |
| 10 | 1999 | The Players Championship | 69-69-74-73=285 | -3 | |
| 11 | 1999 | BellSouth Classic | 66-69-68-67=270 | -18 | |
| 12 | 2000 | Buick Challenge | 68-69-67-65=269 | -19 |  |
| 13 | 2001 | Brits Open | 69-73-65-67=274 | -10 |  |
De eerste twee toernooien in 1997 eindigden in een play-off, die Duval op de eerste extra hole won.
Japan Golf Tour
- 2001: Dunlop Phoenix
Teams
- Presidents Cup: 1996 (winnaars), 1998, 2000 (winnaars)
- Fred Meyer Challenge: 1998 (met Jim Furyk)
- Franklin Templeton Shark Shootout: 1999 (met Fred Couples)
- Ryder Cup: 1999 (winnaars), 2002
- World Cup: 2000 (winnaars met Tiger Woods), 2001
Externe links
| Bronnen, noten en/of referenties |