David Busst

Op 8 april 1996 nam Coventry City het op tegen competitieleider Manchester United op Old Trafford. Manchester United leverde dat seizoen strijd met Newcastle United om de titel en had als dusdanig punten nodig om zijn voorsprong op Newcastle United uit te diepen.

Het was echter Coventry City dat het sterkst uit de startblokken schoot. Na twee minuten dwong de ploeg een hoekschop af. Manchester United-doelman Peter Schmeichel sloeg de door Noel Whelan doorgekopte hoekschop van Ally Pickering vrij matig weg, waarna Busst de bal in doel wilde deviëren. Busst was nog in staat om het doel van Schmeichel te belegeren, maar door omstandigheden blesseerde de linksachter zich bij die fase ernstig. Manchester United-spelers Denis Irwin (voor) en Brian McClair (achter) pasten intensief (rug)dekking toe. Irwin trachtte het schot af te blokken en McClair zette een tackle in, maar raakte hem niet – als dusdanig beging noch Irwin noch McClair een overtreding. In een snelle fase trapte Busst met links op Schmeichel, maar botste op Irwin en brak zowel de scheen als kuit van zijn steunbeen. Zijn rechtervoet bleef steken in het gras, waardoor zijn onderbeen een L-vorm kreeg en een hoek van 90° vormde. Het kuitbeen stak deels uit zijn sok.[9][10][11] "Het been was in een vervormde hoek en geheel uit positie. We moesten hem zo snel mogelijk optillen zonder het been te draaien en hem op de brancard krijgen", aldus Dave Dalton, toenmalig fysiotherapeut van Coventry City.[8] Busst in 2018: "Ik stond 87 seconden op het veld en kwam diagonaal ingelopen. Ik denk dat Irwin vanaf de paal kwam en McClair langs achter. Alles gebeurde in een fractie van een seconde."[12][13]

Na het incident lag de wedstrijd tien minuten stil. Busst was in shock en kreeg door pijn een syncope. Hij werd eerst minutenlang op het terrein verzorgd, waarna men de verdediger overbracht naar het ziekenhuis.[14] Nadat hij was afgevoerd, verwijderde men bloed van het veld met water en zand.[10] Peter Schmeichel – die het incident van dichtbij meemaakte, op beelden is duidelijk te zien dat Schmeichel ernaar kijkt – gooide de bal met afgrijzen weg. Schmeichel werd onwel en braakte naast het veld bij het zien van de breuk. Schmeichel ontkende jaren later het gerucht dat hij door het ongeval psychologische bijstand nodig had.[15]

Denis Irwin was ontroostbaar. Een in eerste instantie gechoqueerde Brian McClair wiegde Bussts hoofd. Beide spelers waren achteraf niet in staat om te praten. Manchester United-manager Sir Alex Ferguson reageerde: "Ik leef mee met de jongen. Het is verschrikkelijk."[16] Coventry City-aanvoerder Dion Dublin, die zich als eerste over Busst ontfermde en zijn hand vasthield, beschreef het moment van de blessure en de impact op de wedstrijd tien jaar later als: "Niemand had nog zin om door te gaan, de rest van de wedstrijd verliep ingetogen en zonder één tackle".[8][17] Manchester United won de wedstrijd met 1–0 via Éric Cantona.[11]

Bussts dubbele open beenbreuk wordt gezien als de zwaarste blessure sinds de invoering van de Premier League in 1992. Busst onderging 22 operaties, waarbij dokters vreesden voor amputatie van zijn onderbeen.[18] Dit bleek niet nodig, maar was volgens dokters wel gebeurd als Busst de blessure 20 jaar eerder had opgelopen.[2] De latere blessures van Federico Mattiello – qua aanblik – en Luc Nilis, die net als Busst zijn carrière noodgedwongen moest beëindigen, worden met zijn blessure vergeleken.[19][20]

Men vreesde dat Busst minstens een jaar out zou zijn, maar de situatie bleek veel ernstiger dan gedacht en de linksachter moest stoppen met voetballen op hoog niveau.[16] Het was niet de breuk zelf die zijn loopbaan beëindigde, maar wel infecties en complicaties. In het ziekenhuis raakte Busst besmet met de ziekenhuisbacterie MRSA, wat de operaties en genezing bemoeilijkte. Men wist zijn been te redden, maar dit ging ten koste van een aanzienlijk stuk weefsel uit zijn kuitbeen - dat op het moment van de feiten uit zijn sok stak.[2] Busst hield aan zijn blessure een blijvend en reusachtig litteken over – hij noemt het zelfs een "haaienbeet". Van zowel het weefsel als de huid rond zijn kuitbeen bleef na chirurgie weinig over en er zit een inkeping ter hoogte van zijn kuit. Busst gaat permanent mank sinds het incident.[18][21][22][23][24]

Enkele weken voordat hij zijn pensioen aankondigde, hoopte Busst zich tevergeefs voor te bereiden op het seizoen 1997-1998. Busst zette definitief een punt achter zijn loopbaan op 6 november 1996.[1] In zijn uitverkochte testimonial op Highfield Road op 16 mei 1997 traden de meeste spelers van Manchester United aan die er ook bij waren op de dag van zijn blessure, onder wie Éric Cantona en David Beckham. Busst kwam tien minuten voor affluiten tussen de lijnen voor Coventry City en zette een strafschop om.[25] Éric Cantona kondigde twee dagen later zijn pensioen als voetballer aan.[26] Beckham bezocht Busst eerder in het ziekenhuis. "Er kwam een 'jongetje' de kamer binnen en ik vroeg; wie ben jij? David Beckham, antwoordde hij", zei Busst in een interview doelend op Beckhams relatieve onbekendheid in die tijd.[12][18]