Dave Lombardo

Lombardo is de jongste in een gezin van vier kinderen en hij verhuisde als tweejarige van Cuba naar de Verenigde Staten. De familie vestigde zich in South Gate, Californië. Op achtjarige leeftijd begon Lombardo op bongo’s mee te spelen met nummers van Santana. Dit inspireerde hem om te gaan drummen en via de fanfare (wat hem helemaal niet beviel) ontwikkelde hij zichzelf als drummer. Later werd hij beïnvloed door bands als Led Zeppelin en KISS. Hij schrijft zich als tiener in voor een talentenjacht op school, die hij niet wint, maar waarmee hij zijn naam als drummer wel weet te vestigen, met name door een drumsolo die hij speelt in het Chuck Berry nummer “Johnny B. Goode”.

Via verschillende coverbands richt hij in 1979 de band Escape op. De band brengt hem geen succes en Lombardo ziet zichzelf gedwongen een baan als pizzakoerier aan te nemen. Via dat werk komt hij in 1981 in aanraking met Kerry King, die hem bij zijn band Dragonslayer vraagt. Op dat moment oefenen ze nog met covers van Iron Maiden en Judas Priest, maar al snel beginnen ze eigen nummers te schrijven, wat een mengeling moet worden van Britse heavy metal en Amerikaanse punkrock. Ze besluiten de naam pakkender te maken en in te korten tot Slayer.

In Slayer ontwikkelt Lombardo zich tot een drummer die voor die tijd een uitzonderlijk goede beheersing heeft van drummen met een dubbele bassdrum. Slayer maakt onderdeel uit van de eerste generatie Bay Area thrash metal bands en de drumstijl van Lombardo wordt daarbij beschouwd als zeer vernieuwend en zou later bijzonder invloedrijk blijken.[1][2] Zijn gebruik van de dubbele basdrum leverde hem de titel 'the godfather of double bass'[3] ('de peetvader van de dubbele basdrum') op. Hij gebruikt altijd twee basdrums, in plaats van een dubbel pedaal op een enkele basdrum. De reden daarvoor is volgens hem dat “het vel dan meer tijd heeft om te resoneren”.

• “when you hit the bass drum the head is still resonating. When you hit it in the same place right after that you kinda get a 'slapback' from the bass drum head hitting the other pedal. You're not letting them breathe".

Met Slayer neemt hij in 1981 het album “Show No Mercy” op. Zijn veelzijdigheid en zijn vermogen om langere periodes op hoge snelheid te spelen zorgen er mede voor dat de band zich onderscheidt van de dan geldende norm. Na het eveneens goed ontvangen album “Hell Awaits” (1985) neemt hij met Slayer in 1986 het album “Reign In Blood” op, wat alom beschouwd wordt als het belangrijkste album van thrashmetal. Onenigheid over geld zorgt er echter voor dat hij zich in 1986 gedwongen ziet om Slayer te verlaten. Een jaar later keerde hij echter alweer terug.

Na zijn terugkeer neemt Slayer met Lombardo de albums “South Of Heaven (1988) en “Seasons In The Abyss” op. Ter promotie van het tienjarig bestaan van Slayer wordt in 1991 het dubbele live album “Decade Of Aggression” uitgebracht. Dit live album opent de deur voor een hele nieuwe generatie fans en Slayer gaat uitgebreid op tour ter promotie. De vrouw van Dave Lombardo raakt echter zwanger en hij besluit een paar maanden terug te treden om bij de geboorte van zijn eerste kind te kunnen zijn. Hij wordt echter vervangen door Jon Dette en later door Paul Bostaph.

In 1994 neemt Dave Lombardo de drums voor zijn rekening in de all star band Voodoocult. Zanger Philip Boa trekt naast Lombardo ook gitaristen Chuck Schuldiner (Death) en Mille Petrozza (Kreator) aan. Lombardo gebruikt deze band om naast de stijl die hem bekendheid bracht ook andere kanten van zijn kwaliteiten als drummer te belichten.

Een andere gitarist die betrokken is bij het project Voodoocult, is de Pool Waldemar Sorychta. Sorychta vraagt Lombardo voor de band Grip Inc. Daar maakt hij met wisselende inzet nog altijd deel van uit.

In 1999 voegt Lombardo zich bij Fantômas,samen met Mike Patton, van Faith No More. In 2010 Richt hij bovendien zelf een band op onder de naam PHILM, waar hij tot nu toe twee albums mee op nam.[4] De tijd die PHILM vergt en het gebrek aan waardering bij de laatste breuk maken het voor hem onwaarschijnlijk om ooit nog terug te keren bij Slayer.[5]

• Tussen 2003 en 2010 drumt Lombardo mee op enkele albums van Apocalyptica.
• In 2013 draagt hij met een gastoptreden bij aan het nummer “Obsessed”, op het album “The Mediator Between Head and Hands Must Be the Heart” van Sepultura.
• In 2004 valt hij samen met Joey Jordison in voor Metallica op het Download festival, omdat Lars Ulrich onverwacht af moet zeggen.
• Op 16 januari 2020 trad Lombardo met diverse metalmuzikanten op bij Metal Allegiance, in Californië, een jaarlijks terugkerend concert met live-covers door artiesten. Met Gary Holt, die Jeff Hanneman in Slayer verving van 2011 t/m 2019, nog een aantal muzikanten, met als zanger Mark Osegueda, werden er vier bekende nummers van Slayer gespeeld, eindigend met Raining Blood en Angel of Death. De snelle drums met dubbele bassdrum overheersden en in de zaal ontstond een grote moshpit.

Tien jaar na zijn vertrek bij Slayer keert hij in 2002 terug bij Slayer. Aanvankelijk is het de bedoeling dat hij slechts enkele shows invalt, maar de samenwerking bevalt dusdanig dat hij besluit te blijven. In de tussentijd blijft hij wel actief bij andere bands. Pas in 2006 neemt hij weer een album op met Slayer, getiteld “Christ Illusion”, waarmee Lombardo zeer veel positieve kritiek oogst. In 2009 neemt hij met Slayer “World Painted Blood” op. Op 30 mei 2013 ontstaat er een nieuw conflict over geld en dient hij wederom zijn ontslag in als drummer van Slayer.[6] Hij wordt wederom vervangen door Paul Bostaph. Lombardo beweert aan alle nummers die op het nieuwe Slayer album zullen gaan verschijnen bijgedragen te hebben.[7]

Op de in 2019 door het tijdschrift Rolling Stone gepubliceerde ranglijst van 100 beste drummers in de geschiedenis van de popmuziek kreeg Dave Lombardo de 47e plaats toegekend. [8]

Dave Lombardo is eveneens een beeldende kunstenaar. Zijn eerste "rhythm-on-canvascollectie" verscheen in november 2014 voorpubliek.[9] De eerste collectie bestaat uit dertien werken.