Dassault Falcon 50
De Dassault Falcon 50 is een middelgroot privéjet van de Franse vliegtuigproducent Dassault Falcon Jet. Met drie straalmotoren is het toestel een unicum in de wereld van de privéjets.
Dassault Falcon 50
| ||||
 | ||||
| Fabrikant | Dassault Falcon Jet | |||
| Type(s) | 50, 50EX, 50 Surmar | |||
| Lengte | 18,52 m | |||
| Spanwijdte | 18,86 m | |||
| Hoogte (vanaf de grond) | 6,98 m | |||
| Stoelen voor passagiers | 8 - 12 | |||
| Leeggewicht | 9,15 t | |||
| Vleugeloppervlak | 46,8 m² | |||
| Max. startgewicht | 17,6 t | |||
| Motoren | 3 × AlliedSignal TFE7313-turbofan | |||
| Max. stuwkracht per motor | 16,5 kN | |||
| Kruissnelheid | 797 km/h | |||
| Kruishoogte | 13.700 m | |||
| Max. reikwijdte | 5715 km | |||
| Eerste vlucht | november 1976 | |||
| Aantal gebouwd | 275+ | |||
| ||||
Geschiedenis
De Dassault Falcon 50 werd ontwikkeld voor transcontintentale- en trans-Atlantische vluchten. Het is gebaseerd op de eerdere Dassault Mystère 20 en Falcon 200. Er werd een 3e motor op de Falcon 20 gezet, maar dit bleek niet stabiel genoeg. Daarom werd de romp langer gemaakt. Een prototype van het nieuwe vliegtuig maakte een eerste vlucht in november 1976. Op 13 juni 1978 volgde het eerste preproductietoestel. In juli 1979 werden de eerste exemplaren geleverd. In 1995 werd de verbeterde Falcon 50Ex aangekondigd. EX staat voor EXtended range of vergroot bereik. Daarnaast kreeg de 50EX ook zuinigere Honeywell TFE731-40 motoren en een nieuwe cockpit (Collins Proline 4). Op 10 april 1996 maakte de 50EX een eerste vlucht. In januari 1997 werd het eerste exemplaar afgeleverd. Voor de Franse marine werd de Falcon 50 Surmar gebouwd als patrouillevliegtuig.
Varianten
- Falcon 50: privéjet.
- Falcon 50EX: Verbeterde versie met groter bereik.
- Falcon 50 Surmar: Patrouillevlieguig voor de Franse marine.
Externe links
 |
Zie de categorie Dassault Falcon van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |