Dacron

Dacron is de handelsnaam van een polyestervezel van het type polyethyleentereftalaat (PET). De kunstvezel werd ook bekend als Teryleen (Engels:Terylene). Producten op basis van deze vezel worden sinds 1953 op de markt gebracht.

Spoelen met Dacron-vezel

Ontwikkeling

Polyethyleentereftalaat of PET en de toepassing ervan als kunstvezel werd in Groot-Brittannië uitgevonden door de chemici John Rex Whinfield en James Tennant Dickson – voortbordurend op het pionierswerk van Wallace Carothers – en in 1941 door het Britse bedrijf Calico Printer's Association in Manchester gepatenteerd[1] als "polyethylene terephthalate".[2]

Eind 1943 werd de ontwikkeling overgenomen door het Britse chemiebedrijf ICI. In 1947 verkreeg ICI het patent op PET wereldwijd, met uitzondering van de VS, onder de merknaam Terylene.[3]

In 1945 kocht het Amerikaanse bedrijf DuPont – dat zich toentertijd voornamelijk toelegde op de polyamide nylon – de rechten van PET, voor de verdere ontwikkeling van deze vezel in de Verenigde Staten. Deze ontwikkelde een eigen productie-proces en produceerde de vezel in 1950 in proeffabriek in Seaford (Delaware),[2] gepatenteerd onder de eigen merknaam Dacron.[4]

De commerciële productie van zowel Teryleen als Dacron startte rond 1953.[5] De vezel was een belangrijke vervanger van de op veel punten inferieure kunstzijde (rayon).

In de jaren '50 werd door ICI, samen met licentie-houders DuPont, Hoechst en Rhône-Poulenc, een nog sterkere versie ontwikkeld: biaxiaal georiënteerde pet (bo-pet), waarvan de structuur in twee richtingen is geordend. Dit is onder andere op de markt gebracht onder de merknamen Mylar, Melinex en Hostaphan.

Eigenschappen
  • hoge treksterkte
  • veerkrachtig, en daardoor (in textiel) bestand tegen kreuken
  • waterafstotend, sneldrogend
  • ongevoelig voor zuren en veel andere chemische stoffen, maar gevoelig voor alkalische stoffen (door hydrolyse)
  • slijtvast
  • goede elektrische isolator
  • zeer brandbaar
  • goed bestand tegen straling

Toepassingen
Zeilwagen met Dacron-vleugel

De vezel heeft zeer veel toepassingen, waaronder:

  • gevlochten, als touw
  • in textiel, al dan niet gemengd met andere kunstvezels, katoen of wol
  • als synthetische watten onder de naam Fiberfill in kussens, poppen enzovoorts
  • zeildoek voor zeilboten, vliegers
  • zeilkleding[6]
  • vloeistof- en stoffilters
  • medische toepassing in bloedvatprothesen en hechtmateriaal
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.