D.C. van Schaïk

Van Schaïk was een pionier op het gebied van onderzoek van de onderaardse kalksteengroeven en in het bijzonder van de gangen van de Sint-Pietersberg. In de vele publicaties van zijn hand bracht hij de cultuurhistorische en natuurhistorische waarden van de Sint-Pietersberg onder de aandacht van een breed publiek. Nauwgezet heeft hij het bovengrondse en het ondergrondse landschap gedocumenteerd. Grote bekendheid verwierf hij met de kartering van een complex labyrint van meer dan 150 hectare aan gangen. Als ingenieur hield hij zich bezig met de opbouw van de gesteentedruk in de mergelgroeven en was hij de ontwerper van de tunnel die, onder het instortingsgebied van het Noordelijk gangenstelsel heen, de berg van west naar oost doorkruiste.

De Sint-Pietersberg heeft als gevolg van de mergelwinning veel van haar oorspronkelijke waarde moeten prijsgeven. Door de vele grotere en kleine publicaties over de Sint-Pietersberg, met de "dikke van Van Schaik" uit 1938 voorop, kan vastgesteld worden hoeveel van de oorspronkelijke gangenstelsels er zijn verdwenen als gevolg van mergelwinning. In 1928-1932 werd naar het ontwerp van Schaïk de Van Schaïktunnel aangelegd.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog adviseerde Van Schaïk het Comité Sint-Pietersbergplan bij de ontwikkeling van het Sint-Pietersbergplan om in het ondergrondse gangenstelsel een evacuatiecentrum op te zetten.[1]

De Stichting ir. D.C. van Schaïk is een werkstichting en onderdeel van het Natuurhistorisch Genootschap in Limburg. De doelstelling van de stichting is het beheren van onderaardse kalksteengroeven in Nederlands en Belgisch Mergelland om de aanwezige geologische, historische en biologische waarden te behouden en deze groeven voor onderzoek en niet-commerciële educatieve bezoeken open te stellen.

• D.C. van Schaïk, De onderaardse gangen in de Sint. Pietersberg, 1935
• D.C. van Schaïk, De Sint Pietersberg, 1938
• D.C. van Schaïk, Maastricht en de Sint-Pietersberg, 1948

• Stichting ir. D.C. van Schaïk