Coven

Sinds de 17e eeuw werd de term in de Europese folklore gebruikt om er groepen heksen mee aan te duiden. De eerste vermelding met deze betekenis komt van Isobel Gowdie, die in 1662 covens met 13 leden beschreef. Een bekende aanhanger van de theorie van de covens was de Britse antropologe Margaret Murray. In haar invloedrijke studie The Witch-Cult in Western Europe (1921) beschreef zij hoe adepten van de Diana-cultus zich reeds organiseerden in covens met 12 heksen en de duivel als hun leider. Het getal 13 verwijst hierbij mogelijk naar Christus en zijn twaalf discipelen.

Pas nadat Margaret Murray het woord "coven" in de jaren twintig bekend had gemaakt, nam Gerald Gardner het over voor de wicca. De leider van een coven is dan de Hogepriesteres die onder andere de rituelen kan leiden. Een coven uit het Nieuwe Heidendom kan uit vier of meer mensen bestaan. Zowel vrouwen als mannen kunnen deel uitmaken van een coven. Ze kunnen rituelen uitvoeren die volgens bepaalde regels gehouden worden. In Wicca zijn er verschillende stromingen, in de meeste stromingen komen covens voor. Deze hebben dan de regels en wetten van die stroming overgenomen en leven daarnaar. In covens uit de wicca verzamelen heksen zich teneinde samen te werken. In een coven wordt gewerkt en opgeleid.

In een heksencoven wordt vooral van elkaar geleerd, en niet alleen van de Hogepriester of Hogepriesteres. Een heksencoven verschilt van een Wiccacoven doordat een heksencoven over het algemeen minder regels heeft. Een heksencoven in deze zin van het woord zul je in wicca niet tegenkomen. In wicca gelden geheime regels waaraan de leden van coven zich horen te houden.

De term 'coven' kan ook verwijzen een groep vampieren en is afgeleid van het gebruik binnen de wicca. Covens van vampieren zijn te vinden in horror- en sciencefictionverhalen als 'Twilight' en 'The Vampire Chronicles', in films als 'Underworld' en in videogames als 'Bloodrayne'.