Collet Barker

Op 13 september 1828 kam Barker aan in Fort Wellington bij de Raffles-baai met een detachement soldaten en meer gevangenen en volgde er luitenant Sleeman op als commandant van de nederzetting. Hij slaagde erin het moreel van de troepen en de relaties met de Aborigines te verbeteren en handelsrelaties aan te gaan met vissers uit Makassar. Voor hij de verbeterde toestand van de nederzetting aan gouverneur Darling kon berichten kreeg hij echter orders de nederzetting te ontbinden. Barker werd aangeduid als de nieuwe commandant van de nederzetting nabij King George Sound en deed de Swan River-kolonie aan op weg daarnaartoe.[1]

Ook in de nederzetting aan de King George-sund slaagde Barker erin vriendschappelijke relaties met de Aborigines op te bouwen. De kolonisten van de Swan River-kolonie onder gouverneur James Stirling zagen een gevangenenkamp onder het gezag van de gouverneur van Nieuw-Zuid-Wales in West-Australië niet zitten en Barker diende met zijn gevangenen aan boord van de Isabella zeil te zetten naar Sydney. Hij kreeg orders onderweg de monding van de rivier Murray in kaart te brengen.[1]

Barker verkende de oostkust van de golf van St. Vincent ten noorden van kaap Jervis. Hij beklom Mount Lofty en ontdekte van daaruit de Barker-inham en de natuurlijke haven die later de haven van Adelaide zou worden.[1] De Isabella voer vervolgens naar de Yankalilla-baai vanwaar Barker een verkenningstocht ondernam over land om een verbinding tussen het Alexandrina-meer en de Encounter-baai te vinden.[2] Op 30 april 1831 verdween hij bij een verkenningstocht nadat hij alleen de monding van de Murray had doorwaad.[1] Later werd ontdekt dat hij door drie Ngarrindjeri Aborigines was vermoord omdat ze dachten dat hij een van de walvisjagers was die hen brutaal behandeld hadden.[3] Als hij niet vermoord was geweest zou gouverneur Darling Barker naar het Noordeiland in Nieuw-Zeeland gezonden hebben om er de onrust bij de Maori te bedaren.[1]