Coleoptyl

Bij de eerste experimenten voor het bestuderen van fototropie werden coleoptylen gebruikt waarbij de suggestie werd gewekt dat planten naar het licht groeien doordat cellen aan de donkere kant zich meer strekken dan die aan de belichte kant. In 1880 ontdekten Charles Darwin en zijn zoon Francis dat coleoptylen alleen naar het licht buigen als hun toppen worden belicht[1] De top van het coleoptyl moet daarom fotoreceptorcellen bevatten. Een chemische stof of plantenhormoon dat zich langs de donkere kant verplaatst zorgt vervolgens voor het buigen van het coleoptyl op een lager gelegen plaats. Het plantenhormoon dat verantwoordelijk is voor fototropisme bleek later het indool-3-azijnzuur (IAA) te zijn.

Het Cholodny-Went model is vernoemd naar Frits Warmolt Went van het California Institute of Technology en de Russische wetenschapper N. Cholodny, die onafhankelijk van elkaar in 1937 tot dezelfde conclusie kwamen. Het model beschrijft de fototropische en geotropische eigenschappen van boven de grond komende scheuten bij eenzaadlobbigen. Het model veronderstelt dat in de top van het coleoptyl een plantenhormoon wordt aangemaakt dat gevoelig is voor licht of zwaartekracht en ervoor zorgt dat het auxine naar de juiste plaats van de scheut getransporteerd wordt. Hierdoor treedt een asymmetrische groei op aan een kant van de plant, waardoor de plant naar het licht of naar de grond buigt[2].