Fytochroom

Fytochroom is een plantpigment, dat werkt als een lichtgevoelige cel. Het regelt de biologische klok van de plant en laat deze naar het licht toegroeien als het in de schaduw komt te staan. Veel bloemplanten (Angiospermae) gebruiken fytochroom om de bloei te reguleren.

Kristalstructuur van een fytochroom.

Er zijn twee soorten fytochroom B (isomeren)

  • Fytochroom B1 (Pr) en
  • Fytochroom B2 (Pfr).

Fytochroom B1 absorbeert het rode licht van 660 nm, en verandert hier door in fytochroom B2. Daglicht bestaat voor een groot gedeelte uit rood licht en dan is er vooral het fytochroom B2 aanwezig. Gedurende de nacht verandert bij sommige soorten het fytochroom B2 langzaam terug in fytochroom B1 door afwezigheid van rood licht. Ook als het fytochroom B2 meer verrood licht van 730 nm absorbeert, verandert het weer terug in fytochroom B1.

Bloeireacties

Veel bloemplanten reageren met bloei op de verschillen in daglengte in de verschillende seizoenen. Er zijn langedag-, dag neutrale en korte-dagplanten. Lange-dagplanten bloeien in het voorjaar en de zomer als de dagen steeds langer worden en er een bepaalde daglengte is bereikt. Korte-dagplanten bloeien pas als de dagen korter worden en er een bepaalde daglengte is bereikt. Dag neutrale planten gebruiken voor hun bloei geen daglengte, maar bijvoorbeeld de temperatuur en gaan pas bloeien als er een bepaalde koude- of warmtesom is bereikt.

Bloemen reageren ook op fytochroom. Zo openen de bloemknoppen van Ipomoea zich in de loop van de dag onder invloed van de zon en die van de Avondkoekoeksbloem in de avond.

Groeireacties

Fytochroom B2 gaat de strekking van zaailingen tegen, omdat de kieming in de grond plaatsvindt en dus in het donker gebeurt. Komt de zaailing boven de grond dan moet de strekkingsgroei stoppen. Ook bladgroei, chlorofyl aanmaak en het rechtop laten groeien van het epicotyl of hypocotyl van zaailingen worden beïnvloed door het fytochroom.

Ontdekking

Fytochroom werd in 1959 geïsoleerd door een groep onderzoekers van het ARS’s Pioneering Research Laboratories. Tot deze groep behoorden de plantenfysioloog Warren Butler en de biochemicus Harold Siegelman.

In 1983 werd door zowel de Quail als de Lagarias laboratoria het gezuiverde fytochroom verkregen en in 1987 werd de genetische code gepubliceerd. In 1989 werd ontdekt dat er meerdere typen fytochroom bestaan. Zo heeft de erwt twee typen, terwijl zandraket (Arabidopsis thaliana) vijf verschillende typen heeft.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.