Codex Regius (Nieuwe Testament)

De Codex Regius (Gregory-Aland no. Le of 019) is een unciaal bijbelhandschrift op perkament uit de 9e (of 8e) eeuw.

Unciaal 019
De Codex Regius
NaamCodex Mosquensis I
SymboolLe
BijbeltekstEvangeliën
Datering9e eeuw
TaalGrieks
Huidige locatieBibliothèque nationale de France
Grootte23.7 cm bij 17 cm
TeksttypeByzantijnse
CategorieV

Beschrijving

De gehele Codex Regius bestaat uit 257 perkamentbladen (23.5 x 17 cm).[1] De tekst is geschreven in twee kolommen van 25 regels per pagina.[1]

De Codex bevat teksten van de vier Evangeliën met vijf lacunes (Matt 4:22-5:14; 28:17-20; Marcus 10:16-30; 15:2-20; Johannes 21:15-25).[2]

Johannes 12:13-14 (facsimile)

De Codex Regius representeert de Alexandrijnse tekst, Kurt Aland plaatste de codex in Categorie II.[1]

De tekst is ingedeeld in κεφάλαια ("hoofdstukken"), waarvan de nummers in de marge staan, en hun τίτλοι (titels) bovenaan de bladzijden. Voor elk evangelie staat een inhoudstafel van deze κεφάλαια. In de marge staan ook de sectienummers van Ammonius met verwijzingen naar de canontabellen van Eusebius, en notities voor het gebruik als lectionarium. De letters lijken soms meer op Koptische letters dan op Griekse letters. De tekst is voorzien van accenten en aspiratietekens, maar deze staan dikwijls verkeerd. Ook leestekens zijn merkwaardig aangebracht. De tekst bevat vele iotacismen.[3]

De codex bevat twee eindes van het evangelie volgens Marcus (zoals in de codices Ψ 099 0112 274mg 579 Lectionarium 1602),[4] maar niet de pericope adulterae (Johannes 7:53-8:11).

Het handschrift bevindt zich in de Bibliothèque nationale de France (Gr. 62).[1]

Zie ook

Referenties
  1. Kurt und Barbara Aland, Der Text der Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1981, S. 122. ISBN 3-438-06011-6.
  2. Scrivener, Frederick Henry Ambrose; Edward Miller, A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament, vol. 1. George Bell & Sons, London (1894), p. 137-138.
  3. Caspar René Gregory, Textkritik des Neuen Testaments, J. C. Hinrichs’sche Buchhandlung, Leipzig, 1900, volume 1, p. 55
  4. Bruce M. Metzger, Bart D. Ehrman, "The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption and Restoration", Oxford University Press, Oxford 2005, p. 77

Literatuur
  • Konstantin von Tischendorf, Monumenta sacra inedita (Leipzig 1846), pp. 15–24.
  • Henri Omont, Facsimilés des plus anciens manuscrits grecs de la Bibl. Nat. du IVe et XIIIe siecle (Paris 1892).
Zie de categorie Codex Regius of New Testament van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.