Cleveland Indians

De Cleveland Indians bestaan in hun huidige vorm sinds 1901 en vormen samen met de Chicago White Sox, Boston Red Sox en de Detroit Tigers het viertal clubs uit de oorspronkelijke American League dat nog in dezelfde stad speelt. Eerder werd er onder de namen Forest Citys en Cleveland Spiders professioneel honkbal gespeeld als National League-team, maar na een desastreus seizoen in 1899 (20 overwinningen tegenover 120 nederlagen!) werd dat team opgeheven.

In 1901 begon een nieuw team in de American League onder de naam Bluebirds, wat een jaar later werd gewijzigd in Broncos. Ter ere van sterspeler Napoleon Lajoie werd vanaf 1903 gespeeld onder de naam Naps. Toen Lajoie vertrok, was een nieuwe naam nodig en dat werd Cleveland Indians.

In de jaren met Lajoie werden er met een team met onder anderen Addie Joss en Shoeless Joe Jackson goede resultaten gehaald, maar een titel werd net gemist. Ook in de latere jaren 1918 en 1919 greep Cleveland net naast de titel. In 1920, onder leiding van speler-manager Tris Speaker en met Jim Dunn als eigenaar, was het wel raak. De titel werd gewonnen en in de World Series werden ook de Brooklyn Dodgers met 5 tegen 2 verslagen.

In de jaren daarna werd nog tweemaal de World Series gehaald, maar verloren. In 1932 verhuisden de Indians van het League Park naar het Cleveland Municipal Stadium, hoewel ze later deels weer terugkeerden vanwege de hoge kosten van het nieuwe stadion. Het eigenaarschap was intussen overgegaan naar een consortium onder leiding van Alva Bradley. Metonder anderen Bob Feller en Lou Boudreau streden de Indians diverse malen mee om de titel, zonder deze te winnen.

Dat lukte wel nadat (in 1946) Bill Veeck eigenaar werd. Vanaf 1947 gingen de Indians weer in het Municipal Stadium spelen en een jaar later was het raak. Lou Boudreau was intussen speler-manager. Nadat in play-offs tegen de Boston Red Sox de American League-titel was gewonnen, werd in de World Series ook stadgenoot Boston Braves in zes wedstrijden verslagen. Ook de jaren daarna werden er successen in de American League behaald, onder andere in 1954 toen een seizoen met 111 overwinningen in een deceptie eindigde met een nederlaag in vier wedstrijden tegen de New York Giants.

In de jaren 60 en 70 werden nooit goede resultaten behaald. Het eigenaarschap wisselde veel in die periode. Een hoge notering bleef uit. De hoogste notering was een derde plaats in 1968 met een team waarin pitcher Louis Tiant de voornaamste ster was met 21 overwinningen en een 1.60 ERA.

Progressive Field

In de jaren 80 begon een opleving, maar het duurde tot de jaren 1990 voor er successen werden geboekt. Inmiddels verhuisd naar een nieuw stadion werden in de eerste helft van die jaren negentig nog wisselvallige resultaten geboekt, maar vanaf het (ingekorte) jaar 1995 ging het crescendo. Het eerste kampioenschap sinds 1954 werd behaald en in de play-offs werden de Boston Red Sox en de Seattle Mariners verslagen. Alleen de World Series tegen de Atlanta Braves gingen verloren. Gesteund door massale publieke belangstelling (het hele seizoen 1996 was voor het begin van de eerste wedstrijd uitverkocht!) waren ook de volgende jaren succesvol. Een succes dat voor een groot deel ook te danken was aan het nu goed werkende farmsystem van de Tribe, waaruit spelers als Albert Belle, Jim Thome, Manny Ramirez en pitcher Charles Nagy naar voren kwamen. In 1996 werden de World Series gemist door een nederlaag tegen de Baltimore Orioles in de American League Championship Series. Een jaar later werd de finale wel gehaald, maar trokken in die World Series de Florida Marlins in de zevende en beslissende wedstrijd in de verlenging aan het langste einde.

In de jaren na 2000 werd nog tweemaal de titel behaald in de AL Central. In 2007 werd in de play-offs een zeker lijkende World Series-plaats verspeeld tegen de Boston Red Sox, dat een 3-1-achterstand in wedstrijden goedmaakte met drie opeenvolgende overwinningen. CC Sabathia in 2007 en Cliff Lee in 2008 wonnen als speler voor de Indians de Cy Young Award voor beste pitcher. Na het vertrek van deze beide pitchers zakten de resultaten dramatisch in. al gaf het jaar 2011 een verrassende wederopstanding te zien waarin tot augustus werd meegestreden om de titel en er werd afgesloten met een tweede plaats.

De werkelijke omkeer kwam in 2013 met het aantrekken van Terry Francona als manager. In zijn eerste jaar werden de play-offs gehaald, waarbij in de wildcard-wedstrijd met 4-0 werd verloren van Tampa Bay. Werkelijk succes kwam er in 2016. Mede door een recordserie van veertien opeenvolgende overwinningen in juli werd de titel in de American League Central gewonnen. In de play-offs werden daarna de Boston Red Sox (met 3-0) en de Toronto Blue Jays (met 4-1) verslagen, zodat de World Series werden bereikt. In de World Series werd met 3-4 verloren van de Chicago Cubs. In 2017 wonnen de Indians tussen 24 augustus en 15 september 22 wedstrijden op rij (winning streak). Deze streak is een nieuw record voor de American League. Tevens was het de langste winning streak in de MLB in 106 jaar. Twee dagen later wonnen de Indians hun tweede divisie titel op rij.

Cap Logo (1946 - 1950)

Van 1894 t/m 1899 als de Grand Rapids Rustlers, in 1900 als de Cleveland Lake Shores, in 1901 als de Cleveland Bluebirds, in 1902 als de Cleveland Broncos, en van 1903 t/m 1914 als de Cleveland Naps.

• Winnaar World Series (2x): 1920, 1948
• Runners-up World Series (4x): 1954, 1995, 1997, 2016
• Winnaar American League (6x): 1920, 1948, 1954, 1995, 1997, 2016
• Winnaar American League Central (10x): 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2007, 2016, 2017, 2018
• American League Wild Card Game (sinds 2012) (1x): 2013

• Cleveland Indians Official Site

Zie de categorie Cleveland Indians van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.