Christian Heinrich Friedrich Peters

Peters werd geboren in het Hertogdom Sleeswijk toen dat tot Denemarken behoorde. Hij studeerde astronomie en wiskunde aan de universiteit van Berlijn bij Johann Encke. Na zijn promotie werd hij assistent van Carl Friedrich Gauss in Göttingen. Later ging hij naar Italië. Het was de bedoeling dat hij de leiding zou nemen van een nieuw observatorium op Sicilië, maar dat plan ging niet door. Aan het observatorium van Capodimonte in Napels bestudeerde hij zonnevlekken en ontdekte hij in 1846 een zeer zwak lichtgevende komeet, 1846 VI. Omwille van de politieke onrust vluchtte hij in 1849 naar Frankrijk en vandaaruit trok hij naar Constantinopel. Dankzij zijn uitgebreide talenkennis werd hij er wetenschappelijk adviseur van de grootvizier van sultan Abdülmecit.

Op verzoek van de Amerikaanse ambassadeur in Turkije en met een aanbevelingsbrief van Alexander von Humboldt ging Peters in 1854 naar de Verenigde Staten. Hij sprak op de bijeenkomst van de American Association for the Advancement of Science van 1855 over zijn observaties van zonnevlekken, wat resulteerde in een artikel in de Proceedings van de AAAS. De meeting maakte hem bekend in Amerika en hij kreeg een baan bij de U.S. Coast Survey in Washington, D.C. Nadien werkte hij een korte tijd aan het Dudley Observatorium in Albany (New York), waar hij de komeet 1857 IV ontdekte. In 1959 kreeg hij een aanstelling als hoogleraar aan het kleine Hamilton College in Clinton (New York). Dat had een nieuw observatorium met een 13,5 inch refractor, toen een van de grootste in de VS. Astronomen werden toen echter weinig betaald in de VS en hij leefde een tijd op de rand van de armoede. Hij bestudeerde zonnevlekken (zijn observaties daarvan werden pas in 1907, lang na zijn dood, gepubliceerd) en ontdekte talrijke planetoïden, waarmee hij bekendheid verwierf. In totaal ontdekte hij 48 planetoïden; de laatste, (287) Nephthys, in 1889 toen hij bijna zesenzeventig jaar oud was. Hij ontdekte ook een aantal nevels en sterrenstelsels.

Peters werd in 1876 verkozen als lid van de Amerikaanse National Academy of Sciences.

Zijn eerzucht en na-ijver brachten hem in conflict met verschillende collega's, waaronder James Craig Watson, een jongere planetoïdenjager, en Charles A. Borst. Die had hij aangenomen als assistent en belast met het samenstellen van een sterrencatalogus op basis van oude catalogi en Peters' jarenlange observaties. Het titelblad van de catalogus die in 1888 werd voltooid vermeldde dat hij was opgemaakt door Borst onder de leiding van C.H.F. Peters. Peters nam dat niet en omdat Borst weigerde het te veranderen daagde Peters Borst voor de rechtbank. De zaak "Peters v. Borst" kwam voor de Supreme Court van de staat New York. De rechter gaf Peters gelijk, maar veel astronomen en de kranten die de zaak versloegen kozen de zijde van Borst. Borst ging in beroep, en na de dood van Peters werd een nieuwe rechtszaak bevolen, die er echter nooit kwam. Door de aanslepende juridische procedure bleef de sterrencatalogus onuitgegeven.

Peters werd in de morgen van 19 juli 1890 dood aangetroffen op de weg van zijn woning naar het observatorium.

• Virtual International Authority File (VIAF): 122168944
• National Academy of Sciences: C.H.F. Peters (met biografie door William Sheehan)