Cherry Wijdenbosch

Wijdenbosch werd in 1978 benaderd door Simon Been om een beginnende band genaamd Braak, bestaande uit musici die voorheen Lenny Kuhr begeleid hadden, bij te staan met haar vocalen. Afwisselend zou Wijdenbosch songs met de band ten gehore brengen, dan weer zanger Hans Kosterman of Simon Been. Tot in het najaar van 1981 hield deze samenwerking stand, toen na een afmattende tournee om de LP "Suite voor een hypochonder" Been en Wijdenbosch besloten als duo Cherry verder te gaan.

Cherry behaalde diverse successen. Kenmerkend waren de zwoele jazzy stem van Wijdenbosch en de soms erotische, dan weer kritische teksten van Been. Een titelloze mini-LP viel op bij Frits Spits en "Vang me" werd Steunplaat en daarna een hit. Het daaropvolgende anti-racistische lied "Dame uit Suriname" werd een bescheiden hit.

De LP "Als je dat maar weet" en de single "Eén minuutje" (1984) waren een commerciële toegeving aan de platenmaatschappij; in feite wilden Been en Wijdenbosch maatschappijkritische muziek maken. Alhoewel ze in 1983 een Zilveren Harp van de Stichting Conamus wonnen stopten ze in 1985 beiden met het maken van muziek.

Stef Bos, een Nederlander die in Vlaanderen woont en werkt en populair is als troubadour, was fan geworden van Wijdenbosch en vatte in 1997 het plan op haar op te sporen om samen muziek te maken. Via Simon Been vond hij haar en gedrieën maakten ze een tournee door Nederland en Vlaanderen onder de titel "Twee stemmen, één piano". De LP, "Niet ik", volgde met de single "Ik geloof in jou".

In 2005 kwam Braak opnieuw bijeen. Een heropname van de LP "Suite voor een hypochonder" volgde, en enkele optredens. Matthijs Spek, opnameleider, en Wijdenbosch begonnen in 2008 met Job Verweyen een trio dat zich toelegt op Nederlandse versies van jaren 60 soul, swing en jazz.

Cherry Wijdenbosch dook op in de Utrechtse gemeentepolitiek, toen ze in 2006 op de lokale lijst "Luis In De Pels" van Kees van Oosten kandidaat stond. Ze werd niet verkozen.

• Eigen website
• Biografie op Nationaal Pop Instituut