Charles du Bois de Vroylande

Charles du Bois behoorde tot een familie die vanaf 1672 tot de adelstand behoorde. De familie splitste in de takken du Bois, du Bois de Nevele en du Bois d'Aische. Hij was de kleinzoon van Ferdinand du Bois en Reine Wellens. Het echtpaar du Bois - Wellens had vijf dochters en vijf zoons. De dochters trouwden in de beste families van Antwerpen: Moretus, de Borrekens, de Vinck (bestendig afgevaardigde) en de Bosschaert de Bouwel, terwijl Julie du Bois trouwde met senator Edouard Cogels. Onder de zoons was er baron Ferdinand du Bois (1795-1862) die senator werd en burgemeester van Edegem en getrouwd was met gravin Olympe d'Oultremont. Onder die hun kinderen was er Emile du Bois de Nevele (1821-1890) die trouwde met een de Pret Roose de Calesberg en Adolphe du Bois d'Aische (1824-1894) die trouwde met een Vilain XIIII en die, zoals zijn vader, burgemeester van Edegem werd.

Een andere zoon van het echtpaar du Bois-Wellens was Louis du Bois (1800-1868) die trouwde met Nathalie, een dochter van de Antwerpse burgemeester Willem Andries de Caters. Zij waren de ouders van Charles du Bois (1835-1888) die in 1886 vergunning bekwam voor toevoeging van 'de Vroylande' aan zijn familienaam. Hij was advocaat en grootgrondbezitter. Hij trouwde achtereenvolgens met Mathilde Cogels (1845-1879) en met haar zus Léocadie Cogels (1848-1923) (weduwe van burggraaf Oscar de Nieulant et de Pottelsberghe), twee dochters van John Cogels-Osy, een belangrijke figuur in de Antwerpse politiek in de 19de eeuw omwille van zijn politieke mandaten (gemeenteraadslid, schepen, senator) en zijn centrale rol in de Meetingpartij. Charles kreeg zes kinderen uit het eerste bed, onder wie Ubald du Bois de Vroylande (1871-1932), die voor nageslacht zorgde. De dochters huwden met telgen uit de adellijke families de Borrekens, d'Udekem d'Acoz, van der Beken Pasteel en van Havre. Uit het tweede bed had hij een zoon, de jezuïet Charles du Bois de Vroylande (1884-1961).

De politieke loopbaan van Charles du Bois de Vroylande begon in de gemeenteraad van Halle. In deze kleine gemeente werd hij burgemeester in 1862. Hij was pas 27. In 1866 werd hij verkozen in de Antwerpse provincieraad voor het kanton Zandhoven, waartoe Halle behoorde. In 1876 werd hij lid van de bestendige deputatie van de provincie Antwerpen verkozen en moest om die reden ontslag nemen als burgemeester. Tien jaar lang maakte du Bois de Vroylande deel uit van de uitsluitend katholiek samengestelde bestendige deputatie en maakte de conflicten van de schoolstrijd mee tussen de katholieke bestendige deputatie en de liberale regering-Frère-Orban II, die uitmondde op de overwinning in 1884 van de katholieken. In 1887 werd hij door de katholieke regering-Beernaert tot provinciegouverneur van Antwerpen benoemd. Hij bleef dit ambt vervullen tot aan zijn dood. Hij was de eerste gouverneur die zijn openingsrede van de provincieraad in het Nederlands uitsprak.

• Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1985, Brussel, 1985
• Christoffe DE FOSSA, Généalogie de la famille du Bois, in Recueil de l'Office généalogique et héraldique de Belgique, Brussel, 20

• Fiche Charles du Bois de Vroylande op Odis