Charles-Valentin Alkan

Thema van Le festin d'Ésope uit op. 39

Hij was het tweede kind van Alkan Morhange. Later gebruikte hij zijn vaders voornaam als achternaam. Hij was een wonderkind dat al op zesjarige leeftijd piano en orgel studeerde aan het Conservatoire de Paris. Op zijn zevende kreeg hij een prijs voor solfège.

Als tiener gaf Alkan al concerten. Hij had op jonge leeftijd al vele prijzen gewonnen voor orgel en piano. Hij was bevriend met Frédéric Chopin, die tevens zijn buurman was, en met wie hij naar theatervoorstellingen ging. Hij was ook bevriend met de schrijvers George Sand en Victor Hugo, en met Franz Liszt, al waren ze elkaars concurrenten. Liszt zou gezegd hebben dat Alkan de enige was die hem nerveus kon maken bij een optreden. Op Alkans vierentwintigste had hij al een reputatie opgebouwd als een van de grootste pianovirtuozen.

Rond 1848 begon Alkan zich terug te trekken na de afwijzing van zijn droombaan op het conservatorium in Parijs. Hij trok zich totaal terug na de dood van zijn beste vriend Chopin in 1849, die hem zwaar viel. In deze periode heeft Alkan het beste en het bekendste van zijn werken geschreven, waaronder zijn Douze Études dans tous les tons mineurs, op. 39. Daarna gaf hij nog slechts sporadisch een concert. Technisch stond hij op minder hoog peil dan in zijn jeugd, maar zijn spel werd als natuurlijker en eerlijker beoordeeld. In het algemeen werd gezegd dat Liszt technisch net iets beter onderlegd zou zijn, maar dat Alkan natuurlijker aandeed.

Hij overleed op 74-jarige leeftijd te Parijs doordat zijn boekenkast op hem zou zijn gevallen toen hij een exemplaar van de Talmoed van de bovenste plank wilde pakken. De authenticiteit van dit verhaal is twijfelachtig.

• Lijst van pianisten

• Bladmuziek van Alkan op de website van het International Music Score Library Project