Charles-Lambert Doutrepont

Charles Lambert Doutrepont of Charles Lambert, ridder d'Outrepont vanaf 1808 (Herve, 16 september 1746 - Parijs, 5 maart 1809), was een politicus en advocaat in de Oostenrijkse Nederlanden.

In 1770 werd hij advocaat bij de Soevereine Raad van Brabant. Hij was antiklerikaal en jozefist.

Hij nam deel aan de Brabantse Revolutie als vonckist; hij droomde toen van een republiek België.

Hij doceerde recht aan de École centrale van Brussel. Hij ontwierp de herindeling van de Zuidelijke Nederlanden in negen departementen bij de Franse inlijving in 1795.[1]

Een van zijn boeken was gewijd aan de kwestie van het huwelijk waarin hij het primaat verdedigde van het burgerlijk huwelijk, volgens de thesis van zijn leermeester in kerkelijk recht aan de Universiteit Leuven, Josse Le Plat.

Charles-Lambert Doutrepont was rijk: hij betaalde 2210 pond belastingen in het jaar VII.

In 1809 werd hij verheven tot ridder in de empireadel.

Hij zou de testamentuitvoerder geweest zijn van zijn vriend Charles Lambrechts, maar hij was nog voor hem overleden. Zijn zoon werd de algemene erfgenaam van Charles Lambrechts.

Bibliografie
  • Jacques Logie, Les magistrats des cours et des tribunaux en Belgique, 1794-1814, Librairie Droz, Genève, 1998, blz. 91-92.
  • Adolphe Robert en Gaston Cougny, Dictionnaire des parlementaires français, Parijs, Bourloton, 1889, s.v. Outrepont.
  • Antoine-Vincent Arnault et al., Biographie nouvelle des contemporains, Librairie historique, 1822, s.v. Doutrepont.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.