Certificaat (verklaring)
Een certificaat is een schriftelijke verklaring, doorgaans, maar niet altijd, bedoeld als bewijsstuk voor de kwaliteit van een bedrijf, mens, dienst of product. Niet ieder bewijsstuk kan als certificaat worden aangemerkt: voor een trouwboekje of een kwitantie bijvoorbeeld wordt het woord niet gebruikt. Doorgaans liggen er diverse criteria ten grondslag aan de afgifte van een certificaat, zoals normen, wettelijke eisen of brancheregels. Het afgeven van een certificaat wordt meestal voorafgegaan door een controlehandeling zoals een inspectie, audit of andere vormen van verificatie. Op deze wijze kunnen zowel producten, processen, diensten, systemen of personen in aanmerking komen om een certificaat te verkrijgen.
Bedrijfscertificaat
Bedrijven kunnen een certificaat voeren dat wordt afgegeven hetzij door de brancheorganisatie waartoe het bedrijf behoort, of door een toezichthoudende instantie uit deze branche of gilde. Zo'n certificaat kan een verklaring zijn omtrent de eisen waaraan het bedrijf voldoet, en vormt dan een garantie voor professionaliteit.
Persoonscertificaat
Personen kunnen zich laten certificeren op een bepaald vakgebied. Het zijn brancheorganisaties dan wel belanghebbenden die de professie van een vakvrouw of vakman op een hoger niveau willen plaatsen. Niet altijd zijn persoonscertificeringen geaccrediteerd.
Waarborgcertificaat
Het kan ook een waarborgcertificaat zijn, dat aangeeft hoe een consument schadeloos wordt gesteld bij insolvabiliteit van het bedrijf of bij het optreden van gebreken in een product of dienst.
Vernietigingscertificaat
Soms is het gewenst dat gevoelige informatie, of waardepapieren, vernietigd worden. Dit is bijvoorbeeld van belang wanneer het toonderpapieren zijn en de schuld is ingelost. De ex-schuldenaar wenst niet alsnog met deze reeds afgeloste papieren te worden geconfronteerd, en wil dus zekerheid dat ze vernietigd zijn. Bij tijdelijk bewaarde gevoelige informatie zal men dit eveneens willen, omdat men niet wil dat deze gaat zwerven en in verkeerde handen komt. Simpelweg iets in de shredder stoppen is vaak niet genoeg, en sommige data zoals computergegevens kunnen ook niet zomaar vernietigd worden (computerbestanden wissen betekent niet dat ze vernietigd zijn; men moet de harde schijf zelf vernietigen of speciale vernietigingssoftware gebruiken).
Men kan hiervoor een bedrijf met vernietigingscapaciteiten inschakelen, dat na afloop een certificaat kan afgeven ten bewijze dat de objecten werkelijk vernietigd zijn.
Deelcertificaat
Nederlandse onderwijsinstellingen kunnen deelcertificaten uitgeven per schoolvak. Als men alle benodigde certificaten bij elkaar heeft, kunnen die ingewisseld worden voor een einddiploma van bijvoorbeeld vmbo, havo of vwo. Dit komt meestal voor bij het vavo. Op deze manier kunnen mensen hun eigen tempo kiezen om een diploma van het voortgezet onderwijs te behalen. Ook in het hbo en het wetenschappelijk onderwijs (Open Universiteit) bestaat deze mogelijkheid.
In Vlaanderen spreekt men in de onderwijscontext van een deelattest.
Certificaat van echtheid
Bij de verkoop van voorwerpen van (hoge) waarde zal de handelaar vaak een certificaat van echtheid afgeven. Dit is een deskundige verklaring dat het gekochte voorwerp echt is; te denken valt aan kunstvoorwerpen, maar ook aan antieke voorwerpen, originele exemplaren van oude kranten en dergelijke.
Als de kunstenaar nog in leven is, kan zo'n certificaat door hemzelf worden afgegeven. Een garantie is dit niet: van Karel Appel is het verhaal bekend dat hij, ongetwijfeld te goeder trouw, vele verklaringen van echtheid schijnt te hebben afgegeven voor werken die niet van zijn hand bleken te zijn.
Certificaat van inschrijving
Het bezit van waardestukken kan worden ingeschreven in een lijst of grootboek. Dit gebeurt wel met loten uit een loterij.
Van sommige aandelen die op de effectenbeurs worden verhandeld, bestaan certificaten. De belegger ontvangt dan veelal niet de gekochte aandelen zelf, maar certificaten van aandelen. Dit betekent dat hij wel de voor- en nadelen van het aandeel heeft (koersfluctuaties, dividenduitkeringen), maar geen stemrecht bezit in een vergadering van aandeelhouders. Dat stemrecht berust meestal bij een administratiekantoor. Doorgaans is het de aandeelhouder wel mogelijk zijn certificaat om te ruilen voor werkelijke aandelen, al is de procedure omslachtig.
Certificaat van oorsprong
Voor de handel in goederen is soms een Certificaat van Oorsprong (CvO) vereist. Dit kan met invoerbepalingen te maken hebben: het land van oorsprong van de handelswaar moet dan schriftelijk zijn vastgelegd. Het kan ook voortvloeien uit de wens van de afnemer om te weten van welke fabriek een product afkomstig is. Met een certificaat van oorsprong bewijst men soms ook dat het een erkend streekproduct is. Voor handel binnen de Europese Unie volstaat vaak een Leveranciersverklaring van Oorsprong (LvO).[1]
Certificaat van onderzoek
Aan boord van een binnenschip moet zowel in Nederland als in België een geldig Certificaat van Onderzoek aanwezig zijn. Het is verboden een binnenschip te gebruiken waarvan de toestand, het gebruik en de uitrusting niet in overeenstemming zijn met hetgeen is vastgelegd in het certificaat van onderzoek.
Certificaat van onvermogen
Indien iemand niet in staat is bepaalde kosten te voldoen, zoals proceskosten, gemeentelijke leges voor huwelijk of begrafenis, dan kan hij van de betalingsverplichting worden ontheven. Hij moet daartoe zijn financieel onvermogen kunnen aantonen. Daartoe dient een certificaat van onvermogen dat door de gemeente (officieel: de burgemeester) wordt afgegeven.
Spaar- en aandelencertificaten
Bewijzen dat men deelneemt in een aandelenplan, of dat men zijn spaargeld voor een bepaalde tijd heeft vastgezet, worden door banken wel op de markt gebracht met de naam "certificaat".
Zie ook
| Bronnen, noten en/of referenties |