Centrale Maasvlakte

Oude centrale

Eenheid 1 & 2 zijn gebouwd voor het voormalige GEB Rotterdam aan het begin van de jaren 70 als gasgestookte centrale. Eenheid 1 is in 1973 in bedrijf gegaan en Eenheid 2 in 1974. In het kader van de brandstofdiversificatie (onafhankelijkheid van olie/gas in geval van een energiecrisis zoals de oliecrisis van 1973) zijn de eenheden begin jaren tachtig omgebouwd naar kolenstook, met de mogelijkheid om ook op gas te stoken. Het opstarten van de centrale gebeurt met verstoken van lichte olie.

De locatie op de Maasvlakte heeft als grote voordelen dat het ligt aan diep vaarwater waardoor de aanvoer van steenkool goed mogelijk is, en de aanwezigheid van voldoende koelwater.

Omdat de Elektriciteitswet 1989 voorschreef dat de elektriciteitsproductie moest worden gescheiden van distributie en levering, kwam de centrale in 1987 in eigendom en beheer bij het Elektriciteitsbedrijf Zuid-Holland (EZH), dat tot dan toe enkel een coördinerende rol had en het 150 kV-hoogspanningsnet van Zuid-Holland beheerde.

Rond die tijd kwam er ook meer aandacht voor de schadelijke uitstoot van kolencentrales. De vliegas werd al afgevangen, en rond 1990 was de centrale voorzien van een rookgasontzwavelingsinstallatie (ROI). In deze ROI worden de rookgassen door een regen van kalkwater geleid, waarmee het zwaveldioxide in de gassen reageert tot gips. In 2003 werd zo ruim 90.000 ton gips geproduceerd.[2] In 2006 en 2007 werd ook een Denox-installatie (op basis van SCR) aangebracht.

In 2000 werd EZH overgenomen door E.ON voor een totaal bedrag van 1,1 miljard euro. De naam werd gewijzigd in E.ON Benelux. In 2016 is deze naam i.v.m. de splitsing van E.ON veranderd naar Uniper Benelux. De eenheden 1 en 2 zijn per 1 juli 2017 gesloten als een gevolg van het landelijk gesloten Energieakkoord voor duurzame groei.

In april 2008 is E.ON gestart met de bouw van een nieuwe kolencentrale, met de werknaam Maasvlakte Power Plant 3 (MPP3), naast de bestaande eenheden. De capaciteit van de nieuwe centrale is 1.070 MW. Vanwege de zeer hoge stoomcondities (290 bar en 600 graden Celsius) krijgt de centrale een rendement van ruim 46%. Dit is aanzienlijk beter dan het gemiddelde rendement van steenkool gestookte centrales, dat wereldwijd op 30% ligt. De centrale gebruikt poederkool als brandstof om stoom te produceren die via een turbine de generator aandrijft. Behalve steenkool zal de centrale ook biomassa kunnen verstoken, dit laatste met een maximum van circa 20%. De investering in dit project bedroeg ongeveer 1,7 miljard euro.[3]

Voor de bouw van deze centrale is door de overheid een subsidie verstrekt van 2 miljard euro over een periode van 10 jaar. Deze subsidie vergoedt voor 80% de kosten die betaald moeten worden voor de CO₂-emissierechten.[4] De mogelijkheid wordt onderzocht of het CO₂, dat door deze centrale wordt geproduceerd, kan worden opgeslagen in een leeg gasveld onder de Noordzee in het kader van het Rotterdam Opslag en Afvang Demonstratieproject, ROAD.

• 
  Nieuwe centrale in aanbouw (foto december 2010)
• 
  De nieuwe centrale in juni 2014
• 
  Achteraanzicht van de nieuwe centrale

• Lijst van elektriciteitscentrales in Nederland