Cees Douma
Cees Douma (Delft, 13 oktober 1933) is een Nederlands architect. Van 1960 tot 1995 was hij als zodanig gezichtsbepalend in dienst van de Nederlandse Spoorwegen.
Cees Douma
| ||||
 | ||||
Douma (derde van links) bij de opening van het station Didam. | ||||
| Persoonsinformatie | ||||
| Nationaliteit | Nederlandse | |||
| Geboortedatum | 13 oktober 1933 | |||
| Geboorteplaats | Delft | |||
| Beroep | Architect | |||
| Werken | ||||
| Belangrijke projecten | Diverse kleine en middelgrote NS-stations. | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Leven en werk
Van 1950 tot 1957 studeerde Douma bouwkunde aan de TU Delft, waarna hij in 1960 in dienst kwam bij de NS op de afdeling gebouwen. Tot 1975 was Douma verantwoordelijk voor een groot aantal kleine en middelgrote stations, waaronder Wierden (1965), Emmen (1965), Etten-Leur (1965), Heerhugowaard (1967), Weesp (1967), Haren (1968), Rotterdam Lombardijen (1968), Gorinchem (1971), Duiven (1980),Capelle aan den IJssel(1981) en meer. Ook tekende hij voor het standaardontwerp Sextant, waarvan er in de jaren 1960 en 1970 zestien werden gebouwd. Douma was verantwoordelijk voor de sobere architectuur van de nieuwe stations, waarop het publiek veel kritiek had. Die soberheid vloeide echter voort uit de bezuinigingsdrang van de spoorwegen. Na 1980 veranderde hij zijn stijl en sleepte, met behulp van nieuw aangestelde architecten, vele prijzen binnen en kreeg hij ook internationale aandacht. Zijn laatste station is dat van Leerdam (1987). In 1995 ging hij met pensioen.[1]
Zie ook
 |
Zie de categorie Cees Douma van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
Bronnen, noten en/of referenties
|