CD-merker

Een CD-merker is een antigeen die zich op het oppervlak van een cel bevindt. De bekendste CD-merkers zijn CD3 en CD20 die verschillende klassen van lymfocyten respectievelijk T-lymfocyt en B-lymfocyt representeren. Antilichamen gericht tegen deze CD-merkers worden gebruikt voor lymfocytensubtypering in de diagnostiek van leukemie of hiv. CD is een afkorting van de Engelse termen cluster of differentiation, cluster of designation of classification determinant, een protocol om moleculen op een celoppervlak te onderzoeken.

Menselijke CD-merkers
  • CD3 (CD3-D, -E, of -G): dit is de T-cel receptor, die onderscheid van T-cellen met andere cellen mogelijk maakt
  • CD4 een receptor voor de T-helpercel (CD4-T-cel), die zich kan hechten aan een MHC-II klasse receptor van een antigeen-presenterende cel (APC)
  • CD8 een receptor voor de cytotoxische T-cel (CD8-T-cel, killer T-cel), die zich kan hechten aan een MHC-I klasse receptor van iedere menselijke cel (met uitzondering van de rode bloedcel)
  • CD28 een receptor van het co-stimulatoire signaal. De activatie van iedere T-cel vergt twee signalen. Een T-cel wordt anerg (reageert niet) indien de stimulans van deze tweede receptor niet plaatsvindt
  • CD45 een receptor die alle leukocyten (witte bloedcellen, een T-cel is immers een witte bloedcel) hebben. Het is een belangrijke communicator voor de T-cel. Stimulatie kan leiden tot celgroei, proliferatie (celdeling, bijvoorbeeld door stimulans van interleukine-2 (IL-2)), maar ook: celdood. Het is onderdeel van de tyrosine-kinase-reactiepad (pathway), een essentiële intracellulaire reactie
  • CD80/B7-1
  • CD86/B7-2 Voor deze beide B7-receptoren geldt, dat ze zich niet op T-cellen bevinden. Het zijn de liganden van CD-28 (dat wil zeggen: het 'andere uiteinde' dat op de CD-28-receptor past). Deze receptor bevindt zich op APC's.

Zie ook
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.