Bubba Brooks

Bubba Brooks was de oudere broer van Tina Brooks. Hij begon zijn carrière in de medicine show van Pepper McAllister. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vervulde hij zijn dienstplicht in de United States Army, waar hij in een legerband speelde met James Moody. Na zijn ontslag uit het leger verhuisde hij in 1944 naar New York, waar hij optrad in het Mintons Playhouse en in de Harlem Grill. In 1947 toerde hij door North Carolina in een band met Sonny Payne en speelde hij daarna met George Barkley in het Baby Grand in New York. Met Barkley ontstonden in 1947/48 de eerste opnamen. Van 1948 tot 1957 werkte hij met Sonny Thompson en bovendien als begeleidend muzikant van de r&b-zangeres Lula Reed.

In 1958 werkte hij met Jimmy McCracklin, in 1961 met Phil Upchurch. Tijdens de jaren 60 hield hij zich bezig als sessiemuzikant in de popmuziek. Van 1967 tot 1973 trad hij op met de altsaxofonist Charles Williams en Don Pullen in New York. Voor Mainstream Records ontstonden drie albums met Williams. In 1974 speelde hij kortstondig bij Jimmy McGriff. In 1976 werd hij lid van de band van Bill Doggett, waartoe hij twintig jaar behoorde. Midden jaren 90 werkte Brooks met Bross Townsend, Carrie Smith en The Harlem Blues & Jazz Band en leverde hij drie albums af in het mainstream jazz-dialect. In 1999 ging hij met Al Casey op een Frankrijk-tournee. Brooks, die zich qua stijl aanleunde aan Arnett Cobb en Don Byas, werkte van 1950 tot 2001 mee aan 53 opnamesessies.