Brucellose

Drachtige dieren die besmet zijn met brucellose kunnen een miskraam krijgen, of de jongen worden te vroeg of dood geboren. De placenta komt vaak niet los en er ontstaat een baarmoederontsteking. Ook kan het dier mastitis (uierontsteking) krijgen waardoor de melkgift vermindert.

Mannelijke dieren kunnen ontstekingen krijgen aan de testikels en onvruchtbaar worden.

Naast de miskramen zijn er meestal weinig andere symptomen, waardoor brucellose niet direct wordt opgemerkt en de bacterie zich ongestoord kan uitbreiden. Vooral bij een miskraam wordt een grote hoeveelheid bacteriën met de vrucht naar buiten gebracht.

Brucellose is een zoönose. Dit houdt in dat de infectie ook op mensen overgebracht kan worden. Brucellose bij mensen wordt met name door brucella melitensis veroorzaakt en wordt ook wel Maltakoorts, Middellandse-Zeekoorts of ziekte van Bang genoemd.[1] De besmetting vindt plaats door contact met besmette dieren, het drinken van rauwe melk of ongepasteuriseerde zuivelproducten. Een besmetting van de ene mens op de andere mens wordt zeldzaam, maar niet onmogelijk geacht.[2] De naam Maltakoorts verwijst naar de Maltees Themistocles Zammit, die de manier van overdracht door melk ontdekte.

Meestal uit brucellose bij mensen zich in griepachtige verschijnselen. Maar zwangere vrouwen kunnen ook een miskraam krijgen.

Brucellose wordt bij de mens bestreden met antibiotica. Wanneer er tijdig begonnen wordt, zijn er goede vooruitzichten op volledige genezing. Er bestaat een vaccinatie tegen brucellose, maar deze geeft maar een paar weken bescherming.

Het is van belang dat brucellose bestreden wordt. Ten eerste omdat de ziekte een gevaar kan zijn voor de volksgezondheid. Ten tweede betekenen abortussen, vroeggeboorten, doodgeboren dieren en een verminderde melkgift een financiële schadepost in de rundveehouderij.

Diverse lidstaten van de Europese Unie zijn officieel vrij verklaard van brucellose. Deze verklaring is verplicht om deel te nemen aan de vrije handel en export van levend rundvee, rundvleesproducten en zuivelproducten.

Door middel van bloedonderzoek is te zien of er antistoffen tegen de bacterie zijn aangemaakt en het dier brucellose heeft (gehad). Dit bloedonderzoek wordt uitgevoerd door de Gezondheidsdienst voor Dieren op de bloedmonsters die genomen zijn voor CAE- en CL-onderzoek. Alle positieve dieren worden afgevoerd. Na twee maanden wordt het bloedonderzoek herhaald op het besmette bedrijf. Dit onderzoek is onderdeel van de diergezondheidsmonitoring in Nederland.

Iedere koe die een miskraam of een te vroeg of doodgeboren kalf heeft gekregen, wordt ook onderzocht op brucellose. Daarnaast worden oudere runderen op twintig procent van de bedrijven onderzocht.

Sinds 1999 is Nederland door de Europese Unie officieel vrij verklaard van brucellose. Er worden echter jaarlijks meerdere importgevallen geconstateerd.[3] In juli 2010[4] is een geval van brucellose geconstateerd.

In België was de laatste uitbraak van brucellose in 2000. België is in 2003 officieel vrij verklaard van brucellose. In de periode 2016-2019 kwam Brucellose voor in Nederland bij enkele honden, geïmporteerd uit het buitenland.[5] Besmetting bij mensen was er niet.

In Zuid-Europese landen en de nieuwe lidstaten van de Europese Unie vormt brucellose nog steeds een belangrijk probleem.

• Brucellose informatie van het KIT Biomedical Research
• Brucellose informatie van het RIVM

Zie de categorie Brucellosis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.