Brisinga endecacnemos
Brisinga endecacnemos is een zeester uit de familie Brisingidae. De eerste exemplaren die ooit gevonden werden, werden door Peter Christen Asbjørnsen in augustus 1853 van 200 tot 400 meter diepte opgevist uit de Hardangerfjord in Noorwegen.[2][3] Het dier had elf armen, wat aanleiding was voor de naam "endecacnemos" (endeca is elf).
| Brisinga endecacnemos | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Brisinga endecacnemos Asbjørnsen, 1856 | ||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species[1] | ||||||||||||
| ||||||||||||
Brisinga endecacnemos werd in Fauna littoralis Norvegiae uit 1856 beschreven en benoemd door Asbjørnsen,[3] en is de typesoort van het geslacht Brisinga.
Van Brisinga endecacnemos is bekend dat het dier licht kan produceren. Dit wordt ook wel bioluminescentie genoemd. Het vermogen om licht te geven is sinds 1952 bekend; pas later werd dit vermogen ook bij andere soorten zeesterren ontdekt.[4]
Bronvermelding
|
Referenties
Bronnen
|
This article is issued from
Wikipedia.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.