Breuk van Rauw

De breuk van Rauw is een breuk in de aardkorst die in Oost-België ontstond in de Mindelijstijd.

Ruim 200.000 jaar geleden, vóór de Mindelijstijd, stroomde de Maas vanaf Luik volledig anders dan nu het geval is, en liep in oostelijke richting verder richting Duitsland. Pas nadat de Maas in de Moezel uitmondde, vervolgde hij zijn weg in westelijke richting via de Oosterkempen richting Noordzee.

Hier ontstond de Roerdalslenk welke wordt gevormd door twee grote afschuivingsbreuken: in het noordoosten de Peelrandbreuk (grofweg de lijn Roermond-Deurne-Uden-Lith), die de Roerdalslenk scheidt van de Peelhorst; en in het zuidwesten de Feldbissbreuk (grofweg de lijn Dessel-Gilze en Rijen-Oosterhout), die de slenk scheidt van het Kempens Blok.

In de Mindelijstijd ontstonden in de buurt van Bree (Limburgse Kempen) en Mol-Rauw (Oosterkempen) in de aardkorst grote barsten met een noord-zuid-oriëntatie. Tussen deze twee breuklijnen vormde zich een slenk waarbij de bodem circa 15 meter wegzakte. De oostelijke breuklijn noemt men de 'Feldbissbreuk', de westelijke de 'Breuk van Rauw'.

Deze tektonische continentale verzakkingsbreuk, die samenhing met de opstuwing van de Alpiene bergvorming, had tevens zeer belangrijke gevolgen voor de loop van de Rijn die door het Maas Moezeldal ging stromen.