Brentveld
Het Brentveld of Brent-reservoir (Engels: Brent Group) is een groep reservoirgesteentes uit het noordelijke Noordzee-bekken, voornamelijk in het Noorse en Britse deel.
Brentveld
| ||
Algemene gegevens | ||
Land | Verenigd Koninkrijk | |
Regio | Noordzee | |
Coördinaten | 60° 54′ NB, 1° 48′ OL | |
Blok(ken) | 211/29 | |
On-/offshore | Offshore | |
Operator | Shell UK Limited | |
Concessiehouders | Shell en ExxonMobil | |
Geschiedenis | ||
Ontdekking | 1971 | |
Begin productie | November 1976 | |
Platforms/ installaties | ||
Waterdiepte | 140 | |
Brent B en Brent A |
Lithologie
De reservoirs van de Brentgroep zijn ondiep mariene en deltaïsche sedimentaire gesteenten van midden-Jura ouderdom.
Stratigrafie en naamgeving
De Brent-groep is genoemd naar de verschillende geologische formaties waaruit de groep is opgebouwd, van jong naar oud (onder normale omstandigheden van ondiep naar dieper):
- Tarbert
- Ness
- Etive
- Rannoch
- Broom
Ontwikkeling
Het Brentveld werd in 1971 ontdekt door de Staflo voor een samenwerkingsverband van Shell en Esso. Het was een van de grote grootste olievelden in het Engelse deel van de Noordzee. Het veld ligt circa 150 km ten noordoosten van Shetlandeilanden in 140 meter diep water.
Op het Brentveld werden vier productieplatforms geplaatst. Het eerste platform dat werd geïnstalleerd was de Brent Bravo, gevolgd door de Brent Delta, Brent Charlie en Brent Alpha. De eerste drie staan op een betonnen voetstuk en alleen die van de Alpha was gemaakt van staal. Verder werd de Brent Spar geïnstalleerd, dit was een drijvende olieopslagtank waaraan shuttletankers afmeerden om de olie naar de terminal in Sullom Voe te vervoeren. De eerste olie werd in november 1976 geproduceerd.
Het veld heeft in totaal 320 miljoen m³, dit is ruim 2 miljard vaten, olie geproduceerd.[1] Het piekjaar was in 1984 toen bijna 25 miljoen m³ uit het veld werd gehaald.[1] In 1990 daalde de productie scherp omdat toen grote onderhoudswerkzaamheden plaatsvonden op de platforms waardoor de productie werd gehinderd. In 2013 werd nog slechts 80.000 m³ aan olie naar boven gehaald.[1]
Platforms
Op het veld staan vier productieplatforms; ze zijn allen bemand en produceren zowel olie als gas.[2] De betonnen platforms zijn van het type condeep, en kunnen olie tijdelijk opslaan in de basis. Het Brent A platform staat het dichtst bij de Shetlandeilanden op zo'n 185 kilometer ten noordoosten van Lerwick.[2] Brent D staat zo'n 11 kilometer van Brent A, Brent B en C liggen dichter bij Brent A.[2]
Omschrijving[2] | Brent Alpha | Brent Bravo | Brent Charlie | Brent Delta |
---|---|---|---|---|
Materiaal | Staal | Beton | Beton | Beton |
Gewicht topside | 16.000 ton | 23.500 ton | 30.000 ton | 23.000 ton |
Gewicht basis | 14.000 ton | 330.000 ton | 290.000 ton | 300.000 ton |
Hoogte platform | 229 meter | 275 meter | 296 meter | 289 meter |
Eerste productie | 1978 | 1976 | 1981 | 1977 |
Ontmanteling
In 2006 is Shell begonnen met het proces om de productie van het veld te staken. In 1991 werd de Brent Spar al uit dienst genomen nadat de velden op een oliepijplijn waren aangesloten. Dit was een grote olieopslagboei voor shuttletankers van Shell en Exxon-Mobil die in 1995 in de publiciteit kwam, toen Shell bekendmaakte de installatie af te willen laten zinken. De productieputten worden afgesloten. De productie op de Brent Delta is al per december 2011 gestaakt, na 34 jaar in gebruik te zijn geweest. De andere drie platforms produceren nog marginaal olie en gas en zullen ook buiten gebruik worden gesteld. Shell staakte vanaf 1 november 2014 de productie op de platforms Alpha en Bravo.[3] Na een grote schoonmaak ter plaatse worden de platforms verwijderd door de Pioneering Spirit van Allseas.
In februari 2015 maakte Shell de plannen bekend voor de ontmanteling van het Brent Delta platform. De topside, het gedeelte dat boven water steekt en 23.500 ton weegt, zal worden verwijderd door de Pioneering Spirit.[4] Het hele complex wordt in een keer van de betonnen basis getild en naar de Teesside vervoerd en wordt daar ontmanteld.[4] In de zomer van 2017 is het werk daadwerkelijk verricht. Volgens het OSPAR-verdrag moet de gehele installatie worden verwijderd. De opslagtank en de vier poten waarop de topside rustte is in totaal 165 meter hoog en weegt 300.000 ton. De plannen voor de verwijdering van dit deel zijn nog niet bekend.[4]
In juni 2019 werd de topside van Brent Bravo verwijderd. Pioneering Spirit klaarde de klus en voerde het 25.000 ton zware geheel af. Voor de kust bij Hartlepool is de topside op een ponton geplaatst voor de laatste fase van de reis naar de sloopwerf van Able UK in Teesside.[5]
Zie ook
Externe links
- (en) Offshore-technology Brent field
- (en) Shell Brent Field Decommissioning
Zie de categorie Brent field van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
Bronnen, noten en/of referenties
|