Bouwrecht

Bouwrecht is het geheel van rechtsregels in Nederland die tot doel hebben om bouwprocessen te regelen en te waarborgen. Bouwrechtelijke bepalingen zijn deels publiekrechtelijk van aard, waar het stedenbouwkundige zaken betreft[1], en privaatrechtelijk als waar het gaat om afspraken tussen opdrachtgever, architect en aannemer.

Het bouwrecht behelst en is gerelateerd aan zaken als[1]:

• Aannemingsrecht: rechten en plichten van de aannemer in de bouw, zie ook aanneming van werk. (Zie ook Burgerlijk wetboek)
• Architectenrecht: rechten en plichten van de architect.
• Wet ruimtelijke ordening waaruit bestemmingsplannen voorkomen: dit soort plannen beschrijft in Nederland wat er met de ruimte in een bepaalde gemeente mag gebeuren (functie en gebruik) (in het buitengebied hebben percelen vaak een agrarische bestemming). Daarnaast geeft het bestemmingsplan een ruimtelijk kader waarbinnen gebouwd mag worden.
• Woningwet: Oorspronkelijk opgezet om bewoning van slechte woningen onmogelijk maken en de bouw van goede woningen te bevorderen.
• Bouwverordening: regelgeving die naast de technische voorschriften die zijn vastgelegd in het Bouwbesluit, regels geeft voor het toepassen van brandveiligheidsinstallaties als voorwaarde voor een bouwvergunning. Sinds 30 januari 2012 gelden hierbij Uniforme Administratieve Voorwaarden voor de uitvoering van werken die in het bouwrecht verankerd zijn.
• Bouwbesluit: verzameling bouwtechnische voorschriften waaraan alle bouwwerken in Nederland, zoals woningen, kantoren, winkels, ziekenhuizen etc. minimaal moeten voldoen.