Borromeaanse ringen
Borromeaanse ringen zijn drie ringen die zo in een knoop liggen, dat verwijdering van om het even welke ring de twee andere volledig vrijmaakt. Ze zijn genoemd naar de Italiaanse familie Borromeo.
Met cirkelvormige ringen is dit onmogelijk, maar met ellipsvormige ringen van willekeurig kleine excentriciteit kan het wel.
In de christelijke godsdienst zijn de Borromeaanse ringen wel als symbool gebruikt om de Heilige Drievuldigheid (Trinitas) uit te beelden.
De psychoanalyticus Jacques Lacan gebruikte ze om zijn model van de menselijke geest te illustreren: het reële, het denkbeeldige en het symbolische. Borromeaanse ringen komen al voor in de boeddhistische kunst uit de 2e eeuw.
Scheikunde
Borromeaanse ringen komen ook voor in de scheikunde. De moleculaire Borromeaanse ringen zijn de moleculaire tegenhangers van gewone Borromeaanse ringen, die in een moleculair complexe architectuur verwikkeld zitten.
Zie ook
 |
Zie de categorie Borromean rings van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |