Bohai (land)

Het Bohai-Rijk, ook wel Balhae, was een koninkrijk in het zuidoosten van Mantsjoerije en het noordelijke stuk van het tegenwoordige Noord-Korea. Het koninkrijk bestond van 696 tot 926, beschikte over een ambtenarenapparaat dat in Chinese stijl georganiseerd was en omvatte volgens de overlevering 5 grote hoofdsteden.

Bohai
Hangul진, toen 발해
Hanja振, toen 渤海
Herziene RomanisatieJin, toen Balhae
McCune-ReischauerChin, toen Parhae
渤海
  698  928  
 
 
Algemene gegevens
HoofdstadDongmo mountain
(698-742)

Junggyeong
(742-756)

Sanggyeong
(756-785)
Donggyeong
(785-793)

Sanggyeong
(793-926)
TalenOud-Koreaans
Religie(s)Boeddhisme, Confucianisme, Taoïsme, Sjamanisme

Het Bohai-Rijk werd in 696 gesticht door Tae Choyŏng (Da Zuorong), een oud-generaal van het voormalige Koguryo-koninkrijk. In 668 viel Koguryo in handen van het bondgenootschap van Silla, een Koreaans koninkrijk en de Chinese Tang-dynastie. Tae Choyŏng kwam daardoor in dienst van de Tang. Toen door een inval van de Mongoolse Kitan, het gezag van de plaatselijke Tang-autoriteiten werd ondermijnd kwam Tae Choyŏng in opstand en vluchtte met zijn aanhangers over de Sungari-rivier naar het tegenwoordige Kitan. In 712 werd zijn koninkrijk door de Tang erkend.

De grootste bloeitijd had het Bohai-Rijk onder de derde koning Tae Hŭngmu (Da Jinmao, gest. 793) die 57 jaar regeerde. Het Bohai-Rijk claimde dat het de opvolger was van het Koguryo-koninkrijk, maar het was ook sterk op de Chinese Tang-dynastie gericht.

In 926 werd het Bohai-Rijk door de naburige Kitan veroverd.

Zie de categorie Balhae van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.