Bob Dalving

In 1969 maakte Bob Dalving zijn debuut bij Beerschot VAV. De centrale verdediger werd in geen tijd een vaste waarde bij de Antwerpse club, waar hij als voorstopper of libero voetbalde. In 1971 loodste de Hongaar András Béres het team naar de bekerfinale. Beerschot won met 2-1 van Sint-Truidense VV en mocht de beker voor het eerst in ontvangst nemen. Twee jaar later werden Dalving en zijn ploegmaats vierde in de competitie, na Club Brugge, Standard Luik en Racing White.

In 1975 stapte Dalving over naar het KSC Lokeren van trainer Ladislav Novák. Ook daar werd hij een titularis. In 1976 speelde hij met Lokeren voor het eerst Europees. In de tweede ronde vlogen de Waaslanders eruit tegen het FC Barcelona van sterspeler Johan Cruijff. Dalving scoorde in de terugwedstrijd een kopbaldoelpunt. In zijn eerste seizoen werd Dalving ook voor de eerste maal opgeroepen voor de nationale ploeg.

Tijdens Dalvings aanwezigheid in Lokeren groeide de club uit tot een Belgische subtopper. In 1981 werd Lokeren vicekampioen achter RSC Anderlecht en verloor het de bekerfinale van Standard. Dalving bereikte dat jaar met de Waaslanders ook de kwartfinale van de UEFA Cup.

In 1984 nam Dalving afscheid van Lokeren. Hij kwam nadien nog uit voor het bescheiden Heirnis Gent. Als trainer was hij na zijn spelerscarrière actief bij kleine clubs als KSV Willebroek en Oude God.

Bob Dalving speelde één keer voor België. Op 22 mei 1976 werd de speler van Lokeren door bondscoach Guy Thys geselecteerd voor de kwartfinale van het Europees kampioenschap tegen Nederland. Omdat de kwartfinale toen nog geen deel uitmaakte van het eindtoernooi bestond deze ronde nog uit een heen- en terugwedstrijd. De vorige bondscoach, Raymond Goethals, had de heenwedstrijd met 5-0 verloren, waardoor Thys voor de terugwedstrijd voor heel wat nieuwe spelers koos. Dalving kreeg zijn kans en speelde de volledige partij. België verloor ditmaal met 2-1.