Blindschaken

Blindschaken (niet te verwarren met schaken voor blinden) is een vorm van schaken waarbij minstens een van de spelers geen gebruik maakt van het bord of de stukken, maar alle zetten uit het hoofd doet en die communiceert naar de tegenstander. De tegenwoordige meesters en grootmeesters kunnen vrijwel allen blindschaken, sommigen spelen zelfs blindsimultaans over vijf of meer partijen tegelijk. Ze onthouden bepaalde logische patronen van het spel en geen losse stellingen.

De spelers delen elkaar mondeling mee welke zetten ze doen. Volgens de FIDE-regels geschiedt dat in het Duits, maar de arbiter kan ook een andere taal opgeven.

Een schaker die bekendstond om zijn blindsimultaans was François Philidor. De Belgische schaker George Koltanowski was erin gespecialiseerd. Koltanowski speelde in 1937 in Edinburgh tegen 34 tegenstanders. Na 13½ uur had hij 24 partijen gewonnen en 10 remise gespeeld. Dit wordt algemeen gezien als het record. Latere claims zijn niet controleerbaar gebleken.[1]

Een bekend toernooi waar blind geschaakt wordt is het jaarlijkse Ambertoernooi.

In de USSR werden toernooien simultaan blindschaken in 1930 verboden om gezondheidsredenen. Het zou niet goed voor het denkvermogen zijn om zo veel mogelijk borden tegelijk te onthouden.