Blauwe divisie

De Blauwe divisie (Spaans: División Azul) was een Spaanse eenheid van vrijwilligers die aan de Duitse zijde diende tijdens de Tweede Wereldoorlog. De divisie was voornamelijk actief aan het oostfront. In totaal hebben ongeveer 47.000 soldaten gediend in deze eenheid, die een maximale grootte heeft gehad van 45.482 manschappen.

Blauwe divisie
Insigne van het Spaanse Blauwe divisie
Oprichting	21 juni 1941
Ontbinding	20 oktober 1943
Land	Duitsland  Spanje
Krijgsmacht- onderdeel	Heer
Onderdeel van	Wehrmacht
Type	Divisie
Aantal	47.000
Motto	Sin relevo posible, hasta la extinción
Veldslagen	Tweede Wereldoorlog Operatie Barbarossa Oostfront
Commandanten	Agustín Muñoz Grandes Emilio Esteban Infantes

Vlag van de Blauwe divisie

Hoewel Spanje onder Francisco Franco niet deelnam aan de oorlog werd het Spanjaarden wel toegestaan vrijwillig toe te treden tot het Duitse leger. Op deze wijze kon het Spaanse regime neutraal blijven en toch Duitsland steun betuigen als tegenprestatie voor de Duitse hulp die het had ontvangen tijdens de Spaanse Burgeroorlog.

Hitler gaf op 24 juni 1941 toestemming voor het inzetten van de Spaanse vrijwilligers. In Spaanse steden stroomden grote groepen mensen toe om zich aan te melden. In eerste instantie was Spanje bereid 4000 man te leveren, maar al snel werd duidelijk dat er ruim voldoende aanmeldingen waren om een volledige divisie te kunnen voeren.

Generaal Agustín Muñoz Grandes en generaal Emilio Esteban Infantes werden aangesteld als leiders van de divisie. Omdat de soldaten niet het officiële Spaanse uniform konden dragen, werd een symbolisch uniform samengesteld uit een rode baret, een kaki broek en blauw hemd. Hieraan heeft de divisie haar naam te danken. Dit uniform werd alleen gedragen tijdens de uittocht, in het veld werd het Wehrmacht-uniform gedragen.