Blanche van Bourbon (1339-1361)

Blanche was een dochter van hertog Peter I van Bourbon uit diens huwelijk met Isabella, dochter van graaf Karel van Valois.

Op 3 juni 1353 huwde ze in Valladolid met koning Peter I van Castilië (1334-1369). Via het huwelijk wilde Peter een alliantie sluiten met Frankrijk. Hij verstootte haar echter na drie dagen: officieel omdat de betaling van de bruidsschat uitbleef, officieus om te kunnen samenleven met zijn minnares María van Padilla. In 1354 werd het huwelijk van Peter en Blanche ongeldig verklaard. Ze hadden geen kinderen.

Peter liet Blanche voor de rest van haar leven gevangenzetten. Haar neef, koning Jan II van Frankrijk, vroeg om die reden aan paus Innocentius VI om Peter te excommuniceren, maar hij weigerde. Ze zat opgesloten op meerdere plaatsen: eerst in het slot van Arévalo, vervolgens in Valladolid, Sigüenza, Toledo en Jerez en uiteindelijk in Medina-Sidonia, een van de meest zuidelijke plaatsen van Spanje, om te verhinderen dat ze bevrijd zou worden door de Franse en Aragonese troepen die tegen Peter vochten.

In 1361 overleed Blanche van Bourbon in duistere omstandigheden: volgens de ene bron werd ze in opdracht van haar echtgenoot vermoord door twee boogschutters, volgens de andere bron werd ze vergiftigd. De huidige wetenschap neemt dan weer aan dat Blanche stierf aan tuberculose.