Bjarte Engen Vik

Bij zijn wereldbekerdebuut, in januari 1991 in Bad Goisern, scoorde Vik direct zijn eerste wereldbekerpunten. Een jaar later behaalde hij in Murau zijn eerste toptienklassering in een wereldbekerwedstrijd. In december 1992 stond de Noor in Vuokatti voor de eerste maal in zijn carrière op het podium van een wereldbekerwedstrijd. Op de wereldkampioenschappen noordse combinatie 1993 in Falun eindigde Vik als vierde op de 15 kilometer gundersen. Tijdens de Olympische Winterspelen van 1994 in Lillehammer veroverde hij de bronzen medaille op de 15 kilometer gundersen, in de landenwedstrijd legde hij samen met Knut Tore Apeland en Fred Børre Lundberg beslag op de zilveren medaille.

In Thunder Bay nam de Noor deel aan de wereldkampioenschappen noordse combinatie 1995. Op dit toernooi sleepte hij samen met Halldor Skard, Knut Tore Apeland en Fred Børre Lundberg de zilveren medaille in de wacht in de landenwedstrijd. Op 2 maart 1996 boekte Vik in Lahti zijn eerste wereldbekerzege. Op de wereldkampioenschappen noordse combinatie 1997 in Trondheim behaalde hij de zilveren medaille op de 15 kilometer gundersen, in de landenwedstrijd werd hij samen met Halldor Skard, Knut Tore Apeland en Fred Børre Lundberg wereldkampioen. Tijdens de Olympische Winterspelen van 1998 in Nagano veroverde de Noor de gouden medaille op de 15 kilometer gundersen. In de landenwedstrijd legde hij samen met Halldor Skard, Kenneth Braaten en Fred Børre Lundberg beslag op de gouden medaille. Aan het eind van het seizoen 1997/1998 greep Vik de eindzege in de wereldbeker.

In Ramsau nam hij deel aan de wereldkampioenschappen noordse combinatie 1999. Op dit toernooi sleepte hij de wereldtitel in de wacht op zowel de 7,5 kilometer sprint als de 15 kilometer gundersen. In de landenwedstrijd behaalde hij samen met Fred Børre Lundberg, Trond Einar Elden en Kenneth Braaten de zilveren medaille. Aan het eind van het seizoen 1998/1999 prolongeerde de Noor de eindzege in de wereldbeker. Op de wereldkampioenschappen noordse combinatie 2001 in Lahti prolongeerde Vik zijn wereldtitel op de 15 kilometer gundersen, op de 7,5 kilometer sprint eindigde hij op de negende plaats. In de landenwedstrijd werd hij samen met Kenneth Braaten, Sverre Rotevatn en Kristian Hammer wereldkampioen. In april 2001 beëindigde Vik verrassend zijn loopbaan, als reden voor zijn stoppen gaf hij aan te kampen met motivatieproblemen.

• (en) Profiel van Bjarte Engen Vik op de website van de FIS
• (en) Profiel van Bjarte Engen Vik op sports-reference.com

	Olympisch kampioen
Pictogram noordse combinatie Noordse combinatie: individueel (normale schans) 1924: Thorleif Haug · 1928: Johan Grøttumsbråten · 1932: Johan Grøttumsbråten · 1936: Oddbjørn Hagen · 1948: Heikki Hasu · 1952: Simon Slåttvik · 1956: Sverre Stenersen · 1960: Georg Thoma · 1964: Tormod Knutsen · 1968: Franz Keller · 1972: Ulrich Wehling · 1976: Ulrich Wehling · 1980: Ulrich Wehling · 1984: Tom Sandberg · 1988: Hippolyt Kempf · 1992: Fabrice Guy · 1994: Fred Børre Lundberg · 1998: Bjarte Engen Vik · 2002: Samppa Lajunen · 2006: Georg Hettich · 2010: Jason Lamy-Chappuis · 2014: Eric Frenzel · 2018: Eric Frenzel Pictogram noordse combinatie Noordse combinatie: estafette 1988: Müller, Pohl, Schwarz · 1992: Mikata, Kono, Ogiwara · 1994: Kono, Abe, Ogiwara · 1998: Vik, Skard, Braaten, Lundberg · 2002: Lajunen, Mantila, Tallus, Manninen · 2006: Gruber, Bieler, Gottwald, Stecher · 2010: Gruber, Kreiner, Gottwald, Stecher · 2014: Gråbak, Klemetsen, Krog, Moan · 2018: Geiger, Rießle, Frenzel, Rydzek