Banu Qurayza
De Banu Qurayza (Arabisch: بني قريظة; بنو قريظة, Hebreeuws: בנו קורייזה, alternatieve spellingen: Quraiza, Qurayzah en Quraytha) waren een joodse stam in het noorden van Arabië. Deze stam werd beschuldigd van het plotten van de moord van Mohammed, aan verraad door samenwerking met de vijand en het vermoorden van verschillende moslims. De stam werd uiteindelijk verslagen door Mohammed in 627.
Ibn Ishaq (767-770) vertelt in zijn biografie van Mohammed hoe in het vijfde jaar van de hijra, aartsengel Gabriël verscheen aan Mohammed, na de zogenaamde Slag bij de Gracht. De engel vroeg hem: Heb je je wapen neergelegd? Mohammed antwoordde bevestigend. De aartsengel commandeerde Mohammed: Allah beveelt je, Mohammed, ga naar Banu Qurayza. Ik ga naar hen toe om hun bolwerk op zijn grondvesten te doen schudden. Mohammed ging naar de joden en riep ze op: Allah is jullie ongenadig en brengt jullie Zijn wraak. Aan de joden werd voorgesteld om moslim te worden; daarmee konden ze hun leven en bezittingen veiligstellen. De joden weigerden dit. Na een belegering van 25 dagen gaven zij zich over op voorwaarde dat ze mochten blijven leven. Mohammed gaf de stamleden de kans om zelf een lid aan te duiden die het vonnis zou vellen.
De leden duidden Sa’d ibn Mu’aadh aan, een lid van Awsstam, om een vonnis te vellen over de toestand van de leden. Hij stond hun toe om berecht te worden volgens de joodse wetten (onder meer Deuteronomium 20:10). In deze wetten stond op verraad en het schenden van verdragen de doodstraf door onthoofding, zoals vermeld in de Bijbel. Zijn vonnis luidde: De joodse mannen moeten worden gedood, hun bezittingen moeten worden verdeeld. Joodse vrouwen en kinderen moeten als slaven onderling worden verdeeld. Daarna werden de joden naar de bazaar van Medina gebracht. De mannelijke leden werden één voor één onthoofd. Volgens de gezaghebbende historicus en theoloog Al-Tabari (838-923) werden tussen 700 en 900 joodse mannen onthoofd.