BRMO

Bijzonder Resistente Micro-Organismen (BRMO) zijn bacteriën zoals ESBL-positieve bacteriën en MRSA, die resistent zijn voor meerdere soorten antibiotica. Omdat behandeling van infecties met deze resistente micro-organismen minder goed mogelijk is, is het van het allergrootste belang binnen bijvoorbeeld een ziekenhuis maatregelen te treffen die gericht zijn op:

  • het voorkómen van resistentieontwikkeling;
  • het voorkómen van verspreiding van resistente micro-organismen.

Het voorkómen van resistentieontwikkeling wordt nagestreefd door het hanteren van een rationeel, terughoudend antibioticabeleid door de Stichting Werkgroep Infectie Preventie (WIP), een afvaardiging van het Leids Universitair Medisch Centrum.[1]

Definities

De Werkgroep Infectie Preventie (WIP) heeft een aantal definities voor BRMO's opgesteld[2], deze zijn:

BacteriesoortESBLChino-
lonen
Amino-
glycosiden
Carba-
penems
Co-tri-
moxazol
Cefta-
zidime
Pipera-
cilline
Peni-
cillines
Vanco-
mycine
Flucloxa-
cilline
Enterobacteriaceae (zoals E. coli en Klebsiella)ABBA
AcinetobacterB *BA
Stenotrophomonas maltophiliaA
Pseudomonas aeruginosaCCCCC
Enterococcus faeciumBB
Streptococcus pneumoniaeAA
Staphylococcus aureusA

* Het gaat hier uitsluitend om ciprofloxacine en/of levofloxacine, omdat Acinetobacter intrinsiek resistent zijn tegen norfloxacine.

  • Een A betekent dat resistentie voor één van deze antibioticagroepen al voldoende is om als BRMO geclassificeerd te worden.
  • Een B betekent dat er resistentie voor twee B-categorieën moet bestaan om als BRMO geclassificeerd te worden.
  • Een C betekent dat er resistentie voor drie C-categorieën moet bestaan om als BRMO geclassificeerd te worden.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.